Πως και πότε μπορώ να αφήσω τον σκύλο μου να συναναστραφεί-γνωρίσει έναν άλλον σκύλο στη βόλτα μας;

Πως και πότε μπορώ να αφήσω τον σκύλο μου να συναναστραφεί-γνωρίσει έναν άλλον σκύλο στη βόλτα μας;

Η μεγαλύτερη συνήθεια που έχουν οι περισσότεροι ιδιοκτήτες σκύλων όταν θα πάρουν το νέο μέλος της οικογένειας τους, το κουταβάκι τους, είναι ξεκινώντας τις βόλτες τους, να το πηγαίνουν να γνωρίσει άλλα σκυλάκια, για να κοινωνικοποιηθεί. Ή ακόμα χειρότερα να πηγαίνουν σε κάποιο πάρκο σκύλων για να πετύχουν την κοινωνικοποίηση του σκύλου τους.

Δεν θα αναφέρουμε πόσο προβληματικό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο, καθώς το έχουμε κάνει αρκετές φορές μέσα από άρθρα και βίντεο.

Αν σας ενδιαφέρει η σωστή κοινωνικοποίηση του σκύλου σας, σας προτείνουμε να δείτε το παρακάτω βίντεο της σχολής μας όπου και εξηγούμε αναλυτικά τη διαδικασία: www.youtube.com/watch?v=nnOEL3G4U3Y&t=557s

Επιπλέον πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο: www.youtube.com/watch?v=kzF497zD2GM

Τι συμβαίνει όμως όταν ένας σκύλος δεν έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά; 

Κατά πάσα πιθανότητα, (γιατί τίποτα δεν είναι απόλυτο), θα έχει κάποια θέματα συμπεριφοράς. Αυτά τα θέματα είναι πιθανό να σχετίζονται με άσχημες εμπειρίες που είχε στην κουταβίσια ηλικία, ή στην παύση της εκπαίδευσης του σκύλου από τον κηδεμόνα του, ή ακόμα και στις γενετικές του προδιαθέσεις που δεν είναι εμφανείς από τους πρώτους μήνες της ζωής ενός σκύλου σε ένα άπειρο μάτι.

Έτσι κρατώντας σαν πληροφορία την παραπάνω παράγραφο, μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα πως δεν είναι όλοι οι σκύλοι κατάλληλοι για συναναστροφή με τον δικό μας σκύλο εφόσον δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί σωστά, ή έχουν εμφανίσει προβλήματα συμπεριφοράς που εμείς είναι αδύνατον να γνωρίζουμε εφόσον δεν γνωρίζουμε τον σκύλο.

Τι θα συναντήσουμε στις βόλτες μας;

Πολλοί ιδιοκτήτες αφήνουν τα σκυλιά τους να αλληλεπιδρούν ανεξέλεγκτα με όποιον σκύλο πετύχουν στην βόλτα τους.

Πολλές φορές μάλιστα, αφήνουν τον σκύλο τους να πλησιάσει με φόρα έναν άλλον σκύλο χωρίς να  ζητήσουν την συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του. Ακόμη και αν ο σκύλος μας είναι φιλικός και δεν μας έχει δείξει ποτέ κανένα ίχνος επιθετικότητας, αυτό δεν σημαίνει πως ισχύει το ίδιο για κάθε σκύλο πάνω στον πλανήτη.

Ο κάθε σκύλος έχει τον χαρακτήρα του. Άλλοι είναι φιλικοί και κοινωνικοί, άλλοι είναι εσωστρεφείς και μοναχικοί και δεν ανέχονται εύκολα την επαφή. Άλλοι νιώθουν σίγουροι με τον εαυτό τους και άλλοι έχουν ανασφάλειες και χρειάζονται τον χρόνο τους. Άλλοι εκνευρίζονται εύκολα και άλλοι έχουν περισσότερη υπομονή.

Αυτό σημαίνει πως ο σκύλος μου μπορεί να μην ταιριάζει με τον σκύλο που συναντάω μπροστά μου και να μην είναι η κατάλληλη ευκαιρία για να γνωρίσει κάποιον άλλον σκύλο. Για παράδειγμα, αν και οι δυο σκύλοι που θα συναντηθούν είναι ανασφαλείς με το περιβάλλον τους, τότε τα μηνύματα που θα δίνει ο ένας στον άλλον δεν θα είναι και πολύ φιλικά.

Αν ο δικός μου σκύλος είναι πολύ παιχνιδιάρης και ο σκύλος που συναντήσαμε είναι επιφυλακτικός, τότε σίγουρα ο δεύτερος δεν θα περάσει πολύ καλά στην συνάντηση. Οι συνδυασμοί όπως μπορούμε να φανταστούμε είναι άπειροι έτσι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε τα παραδείγματα.

Τι θα πρέπει να κάνουμε;

Το κυριότερο είναι πως δεν θα έπρεπε να αφήνουμε τα σκυλιά μας να πλησιάζουν ανεξέλεγκτα άλλους σκύλους και χωρίς να πάρουμε τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη.

Πρώτον δεν ξέρουμε αν ο ιδιοκτήτης του άλλου σκύλου είναι σύμφωνος, και δεύτερον δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως το ζευγάρι που θα δημιουργηθεί, θα ταιριάζει. Πολλά προβλήματα συμπεριφοράς πηγάζουν από αυτή  την συνήθεια και την άγνοια, ή την παραπληροφόρηση, για το πως αλληλεπιδρούν πραγματικά οι σκύλοι.

Είναι πάντα προτιμότερο να κρατήσουμε την απόσταση μας από τον διερχόμενο σκύλο και να επιτρέψουμε αλληλεπίδραση, μόνο αν και οι δυο σκύλοι βρίσκονται σε ήρεμη κατάσταση.

Ακόμα και η υπερβολική χαρά, μπορεί εύκολα να δημιουργήσει θερμό επεισόδιο ανάμεσα σε δύο σκύλους που δεν γνωρίζονται.

Για την ακρίβεια, προτείνουμε να μην αφήνετε το σκύλο σας να αλληλεπιδράσει με κανέναν άγνωστο σκύλο που συναντάτε τυχαία. Εκτός και αν το επίπεδο της εκπαίδευσης σας είναι αρκετό ώστε να μπορείτε να καταλάβετε εκτός από τον σκύλο σας, και τον άλλον σκύλο που συναντήσατε.

Οι βασικότεροι λόγοι για να αποφύγουμε μια συναναστροφή.

  1. Ο σκύλος σας αρχίζει να αναπτύσσει ανεξέλεγκτο ενδιαφέρον για αλληλεπίδραση με άλλους σκύλους. Αυτό μειώνει δραστικά το ενδιαφέρον του για εσάς εκτός σπιτιού, και κλιμακώνει την ένταση του όταν αυτό δεν θα είναι εφικτό.
  2. Ο σκύλος που συναντήσαμε δεν δείχνει σημάδια ενδιαφέροντος για το σκύλο μας. Ενδέχεται να μην θέλει εκείνη την στιγμή ή να αδιαφορεί γενικά για άλλους σκύλους και έτσι θα έχει άσχημη αντίδραση αν ο σκύλος μας τον πλησιάσει.
  3. Ο σκύλος μας δεν έχει σταθερή και ισορροπημένη συμπεριφορά. Άλλες φορές είναι φιλικός, άλλες είναι σκεπτικός, άλλες είναι επιθετικός. Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούμε να το διακινδυνεύσουμε, και καλό είναι να συμβουλευτούμε άμεσα εκπαιδευτή.
  4. Ο σκύλος μας δεν μπορεί να συγκρατήσει την χαρά του. Μεγάλο όχι σε αυτή την περίπτωση διότι αν ο άλλος σκύλος είναι ήπιων τόνων ή θα καταπιεστεί για να ανεχθεί τον σκύλο μας ή θα αντιδράσει.
  5. Όταν ο σκύλος μας δεν έχει καθόλου αυτοέλεγχο ή/και εμείς έχουμε αδυναμία ελέγχου της συμπεριφοράς του.
  6. Όταν βλέπουμε έναν σκύλο να γαβγίζει έντονα, να χοροπηδάει ή να τραβάει το λουρί του με ένταση για να μας φτάσει. Αυτό σημαίνει πως σκύλος και ιδιοκτήτης δεν έχουν την απαραίτητα καλή σχέση μεταξύ τους και τους λείπει το επίπεδο εκπαίδευσης που θα έπρεπε να έχουν. Η έκβαση στη συναναστροφή με το σκύλο μας είναι εντελώς τυχαία.
  7. Όταν εφόσον έχουμε ρωτήσει τον ιδιοκτήτη του άλλου σκύλου έχουμε πάρει αρνητική ή και όχι σίγουρη απάντηση. Αν μας πουν όχι, μένουμε μακριά και δίνουμε χώρο. Αν δεν είναι σίγουροι δεν αξίζει το ρίσκο.
  8. Όταν έχουμε μικρό σε ηλικία σκύλο και συναντάμε ενήλικο σκύλο στο δρόμο.
  9. Όταν το κουτάβι μας είναι μικρόσωμο αλλά το σκυλάκι που συναντήσαμε είναι μεγαλόσωμο.
  10. Όταν ο σκύλος μας δεν μπορεί να σεβαστεί ότι δεν θα επιτρέψουμε συνάντηση με όλους τους σκύλους που θέλει να χαιρετήσει.
  11. Όταν θα δούμε τον άλλον ιδιοκτήτη να έρχεται καταπάνω μας χωρίς να μας ρωτήσει.
  12. Όταν θα ακούσουμε την ερώτηση “Αρσενικό ή θηλυκό είναι το σκυλάκι σας;’’ (τότε τρέχουμε).

Πότε να επιτρέψουμε συναναστροφή.

1. Όταν το επίπεδο γνώσεων και εκπαίδευσης μας είναι αρκετά ικανοποιητικό για να μπορούμε τουλάχιστον να αντιληφθούμε τα συναισθήματα του δικού μας σκύλου.

2. Όταν ο σκύλος μας έχει επάρκεια στην εκπαίδευση του και στη σταθερή καλή συμπεριφορά του για την ηλικία του.

3. Όταν γνωρίζουμε πολύ καλά τον ιδιοκτήτη και τον σκύλο του και είμαστε σίγουροι για την συμπεριφορά του άλλου σκύλου. (Δεν αρκεί να ακούσουμε τη φράση “ο σκύλος μου είναι φιλικός”).

4. Όταν το επίπεδο γνώσεών μας είναι τέτοιο που μας επιτρέπει να καταλάβουμε και να προβλέψουμε τις αντιδράσεις του σκύλου μας και του άλλου σκύλου.

5. Όταν ο σκύλος μας είναι ουδέτερος και δεν τον πιάνει ταραχή και μανία κάθε φορά που συναντάμε σκύλο.

6. Όταν μπορούμε με μια λέξη να επαναφέρουμε την προσοχή του σκύλου μας σε εμάς.

7. Όταν και οι δυο σκύλοι είναι ήρεμοι και με χαλαρό λουρί.

Τέλος αξίζει να τονίσουμε πως υπάρχουν σκύλοι που φοβούνται και που προσπαθούν πάρα πολύ μαζί με τους ανθρώπους τους, να καταφέρουν να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους.

Είναι τουλάχιστον ανεύθυνο από την πλευρά μας, να καταστρέφουμε την πρόοδο αυτών των σκύλων, ή να τους φέρνουμε σε δύσκολη θέση επειδή θέλαμε ο σκύλος μας να πει “γεια”. Εκτός από σοβαρά πισωγυρίσματα στην συμπεριφορά του σκύλου, δημιουργούμε και σοβαρό πλήγμα στην εμπιστοσύνη τους προς τους ιδιοκτήτες τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ: Πως Διαχειρίζομαι έναν δύσκολο σκύλο

Πως το μπαλκόνι και η αυλή μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία σοβαρών και ανεπιθύμητων προβληματικών συμπεριφορών στο σκύλο μας

Πως το μπαλκόνι και η αυλή μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία σοβαρών και ανεπιθύμητων προβληματικών συμπεριφορών στο σκύλο μας

Ο σκύλος είναι ένα ζώο που ερεθίζεται εύκολα από τις αλλαγές του περιβάλλοντος. Μυρωδιές, ήχοι, οπτικά ερεθίσματα και γενικότερα οτιδήποτε είναι ικανό να γίνει αντιληπτό μέσω των αισθήσεων του, θα του προκαλέσει περιέργεια. Αυτή η περιέργεια μπορεί να εξελιχθεί σε εκνευρισμό όταν ο σκύλος δεν έχει τη δυνατότητα να περιεργαστεί αυτό το ερέθισμα, ή όταν δεν έχει τη δυνατότητα να απασχολήσει τον εγκέφαλο του με κάτι άλλο.

Έτσι, κάθε φορά που ο σκύλος μας είναι μόνος του στο μπαλκόνι χωρίς επίβλεψη, έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά από τέτοια ερεθίσματα που δεν θα μπορέσει να περιεργαστεί, και κανένας δεν θα είναι κοντά του για να τον καθοδηγήσει.  

Αυτό θα έχει σαν συνέπεια να αυξηθεί το στρες που νιώθει ο σκύλος μας γενικά, αλλά και ειδικότερα θα αυξήσει την ένταση του σε συγκεκριμένα ερεθίσματα που ήδη έχουμε παρατηρήσει ότι τον τρομάζουν ή τον εκνευρίζουν.

Επίσης είναι πιθανό να δημιουργηθεί αποστροφή ή εκνευρισμός σε ερεθίσματα που ποτέ δεν είχε εκδηλώσει κάποια ανησυχία. Σκεφτείτε να είστε σε ένα μπαλκόνι και να παρατηρείτε την ζωή στον έξω κόσμο αρκετές ώρες την ημέρα χωρίς να έχετε την ευκαιρία να αλληλεπιδράσετε, ούτε όμως και την ευκαιρία να απασχολήσετε το μυαλό σας με κάτι άλλο.

Παρακάτω θα παραθέσουμε ενδεικτικά κάποιες σοβαρές προβληματικές συμπεριφορές του σκύλου μας, που μπορούν να δημιουργηθούν ή ενισχυθούν, αν ο σκύλος μας έχει ελεύθερη πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους του σπιτιού χωρίς επίβλεψη.

Ανεπιθύμητο γάβγισμα

Όταν ο σκύλος εκνευριστεί με κάτι, το πιο πιθανό είναι πως θα ξεκινήσει να γαβγίζει.  Αν το γάβγισμα, του δώσει το αποτέλεσμα που ψάχνει (στο μυαλό του), τότε η συμπεριφορά θα ενισχυθεί και ο σκύλος θα γαβγίζει συχνά για να κερδίσει αυτό που θέλει.

Αύξηση θηρευτικής τάσης

Όσο ο σκύλος είναι παρατηρητής ενός άλλου ζώου από απόσταση και δεν έχει τη δυνατότητα να απασχολήσει το μυαλό του με κάτι άλλο, τόσο μεγαλώνει η τάση που έχει να ασχολείται με το συγκεκριμένο ερέθισμα. Αν ο σκύλος μας αντιμετωπίζει αδυναμία αυτοελέγχου μπροστά στις γάτες για παράδειγμα, η έκθεση του σε έναν χώρο όπως το μπαλκόνι, που από κάτω βρίσκονται ή περνάνε γάτες, θα αυξήσει την ένταση του προβλήματος.

Αύξηση πιθανοτήτων εκδήλωσης επιθετικών συμπεριφορών όπως η τάση για προστασία περιοχής

Όσο ο σκύλος μας είναι μόνος χωρίς καθοδήγηση από εμάς σε εξωτερικούς χώρους του σπιτιού, οικειοποιείται την περιοχή σε μη διαχειρίσιμο και θεμιτό βαθμό, και είναι πιθανό να αναπτύξει επιθετικότητα προς ανθρώπους και άλλα ζώα, που θα προσπαθήσουν αν εισέλθουν στον χώρο μας.  Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε ανασφαλείς χαρακτήρες ή σε σκύλους που προέρχονται από τις δυναμικές φυλές που δημιουργήθηκαν για αυτούς τους σκοπούς.

Έντονο στρες.

Ο σκύλος στο μπαλκόνι, θα ακούει και θα βλέπει εκατοντάδες ερεθίσματα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Αυτός ο γρήγορος ρυθμός εναλλαγής ερεθισμάτων, θα υπονομεύσει την ηρεμία που θελουμε να έχει ο σκύλος μας και θα του αυξήσει το στρες. Αυτό το στρες με τη σειρά του θα συμβάλει σε αρκετές προβληματικές συμπεριφορές, μία εκ των οποίων είναι η αδυναμία συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της βόλτας του παιχνιδιού ή της εκπαίδευσης.

Κίνδυνος φοβίας.

Όσο ο σκύλος είναι εκτεθειμένος σε ερεθίσματα που δεν είναι εφικτό να ελέγξουμε και χωρίς να απασχολούμε το μυαλό του, τόσο πιο πιθανό είναι να αφήσουμε περιθώρια σε προδιαθέσεις που ενδέχεται να έχει, όπως είναι η κροτοφοβία.

Επικινδυνότητα ατυχήματος

Σκύλοι με αυξημένες τάσεις είναι πιθανό να χαθούν, τραυματιστούν ή ακόμα χειρότερα να καταλήξουν στην προσπάθεια τους να βρουν έξοδο από την αυλή την βεράντα ή το μπαλκόνι, για να συναναστραφούν με ένα ερέθισμα που βρέθηκε μπροστά τους. Αν ένας σκύλος έχει για παράδειγμα, αυξημένες κυνηγετικές τάσεις, είναι πιθανό να προσπαθήσει να κυνηγήσει έναν άλλον σκύλο ή μια γάτα που θα δει μπροστά του.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση ενός σκύλου με φοβίες. Αν για παράδειγμα ο σκύλος βρίσκεται στην αυλή και αρχίσει να μπουμπουνίζει, είναι πολύ πιθανό να προσπαθήσει να βρει διέξοδο από την αυλή αδιαφορώντας για πιθανό τραυματισμό του.

Κίνδυνος απορρύθμισης της διαδικασίας της τουαλέτας και προβλήματα που σχετίζονται με την τουαλέτα.

Ειδικά στην περίπτωση κουταβιού, το μπαλκόνι χωρίς επίβλεψη θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα αφού ο σκύλος θα αφοδεύει και θα ουρεί όπου θέλει και αυτό θα δυσκολέψει αρκετά την μετάβαση της τουαλέτας σε εξωτερικό χώρο. Επιπρόσθετα, πάλι στην κουταβίσια ηλικία, αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα κοπροφαγίας.  

Ανάπτυξη καταστροφικών συμπεριφορών.

Ο σκύλος όταν δεν έχει κάτι να κάνει βαριέται. Αν είναι και κουτάβι ή έφηβος σκύλος, τότε βαριέται πολύ πιο εύκολα. Αν βαριέται και δεν έχει μάθει πως να χαλαρώνει, ή αν δεν έχει ένα πρόγραμμα στη ζωή του που θα τον εξυπηρετεί σχετικά με τα επίπεδα ενέργειας και δραστηριοτήτων που θα έπρεπε να έχει, θα ψάξει να βρει τρόπους για να αποβάλλει την ενεργεία αυτή.

Ένας από τους πιο διασκεδαστικούς τρόπους για να αποβάλει την περιττή του ενέργεια ή τον εκνευρισμό του που δημιουργήθηκε από τις παραστάσεις που βλέπει μπροστά του συνεχώς χωρίς να μπορεί να συμμετέχει, είναι οι καταστροφές. Έτσι πολύ σύντομα μπορούμε να δούμε πως ένας σκύλος που έχει πρόσβαση στην βεράντα μας χωρίς επίβλεψη θα ξεκινήσει να σκαλίζει τις γλάστρες, να μασουλάει τα έπιπλα, να δαγκώνει εργαλεία, παπούτσια κ.α.

Αξίζει να πούμε πως αποτελεί μια από τις πιο σοβαρές προβληματικές συμπεριφορές του σκύλου μας εφόσον υπάρχει αυξημένη πιθανότητα τραυματισμού ή θανάτου του.

Ανάπτυξη συμπεριφορών εθισμού και μανίας.

Όσο πιο δυνατά είναι τα ένστικτα του σκύλου μας τόσο πιο πιθανό είναι να παρατηρήσουμε συμπεριφορές που είναι αυτοενισχυόμενες σε υπερβολικό βαθμό. Όσο ο σκύλος μας έχει τη δυνατότητα να προπονείται σε αυτές τις συμπεριφορές, ακόμα και να μην φτάνει πάντα στον στόχο του, οι συμπεριφορές αυτές θα ενισχυθούν και θα επιβραβεύσουν τον σκύλο μας με τέτοιο τρόπο που θα αποκτήσει εμμονή με συγκεκριμένα ερεθίσματα.

Μετά από καιρό συνεχόμενης έκθεσης σε τέτοιου είδους καταστάσεις, όταν ο σκύλος δεν έχει τη δυνατότητα να εμπλακεί στην συγκεκριμένη συμπεριφορά, όταν υπάρχει μπροστά του το ερέθισμα, ενδέχεται να είναι απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του, και να φτάσει ακόμα και σε επίθεση στον κοντινότερο στόχο για να μπορέσει να έχει πρόσβαση εκ νέου στην εμμονική πλέον συμπεριφορά.

Ενίσχυση άσχημων αντιδράσεων του σκύλου μας στην βόλτα.

Τα ερεθίσματα που βλέπει όλη μέρα ο σκύλος στο μπαλκόνι θα τα βρει μπροστά του και στη βόλτα. Έτσι η ένταση του όταν τα συναντήσουμε στη βόλτα θα είναι μεγάλη και πιθανώς μη διαχειρίσιμη. 

Κλείνοντας, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε πως η έκθεση του σκύλου μας σε εξωτερικούς χώρους του σπιτιού διατηρώντας την ηρεμία του είναι ένα προϊόν εκπαίδευσης και όχι κάτι που απλά θα συμβεί με τον καιρό. Δυστυχώς στις περιπτώσεις που κάποιος περιμένει να δει το κουτάβι του να μεγαλώνει με τέτοιους τρόπους χωρίς να έχει ανεπιθύμητες συμπεριφορές θα εκπλαγεί από την ένταση που μπορεί ένα σκυλί να αναπτύξει μέσα από την επανάληψη.

Θα πρέπει πρώτα απ’ όλα, να προστατέψουμε την σωματική και ψυχική υγεία ενός σκύλου. Η έξοδος στο μπαλκόνι, θα πρέπει να είναι πάντα με την καθοδήγηση του κηδεμόνα. Στην περίπτωση της αυλής ή της βεράντας μπορούμε να παίξουμε κιόλας με το σκύλο μας ή να τον εκπαιδεύσουμε. Μετά από αυτή τη διαδικασία μπορούμε να καθίσουμε παρέα εφόσον ο σκύλος έχει ξοδεψει την ενέργεια του και θα είναι πολύ πιο ήρεμος.

Πως διαχειρίζομαι έναν “δύσκολο” σκύλο;

Πως διαχειρίζομαι έναν “δύσκολο” σκύλο;

Πως διαχειρίζομαι έναν “δύσκολο” σκύλο;

Πως διαχειρίζομαι έναν “δύσκολο” σκύλο;

Τα λάθος μηνύματα δημιουργούν λάθος εντυπώσεις

Πολλοί ιδιοκτήτες πιστεύουν πως ο σκύλος τους εμφανίζει επιθετικές συμπεριφορές επειδή είναι δυναμικός, πεισματάρης και δύσκολος χαρακτήρας. Συνήθως, όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες συμπεριφορές έχουμε να κάνουμε με έναν σκύλο που δεν έχει μάθει σωστά τα όρια και τους κανόνες μέσα στο πλαίσιο το οποίο ζει. Ουσιαστικά ένας σκύλος χωρίς όρια και κανόνες μπορεί να εμφανίσει έντονες συμπεριφορές που θα προβληματίζουν σε μεγάλο βαθμό τους κηδεμόνες του. Αν αυτός ο σκύλος λοιπόν τυγχάνει να ανήκει και στην κατηγορία των δυναμικών φυλών, τότε τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμα πιο δύσκολα!

Η φύση του σκύλου και οι προσπάθεια του για επικοινωνία

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορεί να κάνει ένας ιδιοκτήτης είναι να παρερμηνεύσει ή να μην αντιληφθεί σημάδια ή προειδοποιήσεις που φαίνονται στην συμπεριφορά του σκύλου του. Ο σκύλος, όπως και όλα τα υπόλοιπα ζώα, συνεχώς προσπαθεί να καλυτερεύσει τις συνθήκες διαβίωσής του και αυτή η προσπάθεια είναι άμεσα συνδεμένη με τη θέση του μέσα σε μια ομάδα, καθώς και με τα προνόμια που έχει αλλά και με τον τρόπο που τα έχει κερδίσει. 

Κάθε σκύλος έχει ανάγκη να βρει ένα άτομο ή μια ομάδα στη ζωή του για να τον καθοδηγεί. Αν όμως αυτός που βρίσκεται στη θέση λήψης αποφάσεων και καθοδήγησης του σκύλου διακατέχεται από έντονο στρες, κάτι το οποίο οι περισσότεροι σκύλοι αντιλαμβάνονται και δεν μπορούν να το αντέξουν, υπάρχει η πιθανότητα ο σκύλος να εκδηλώσει μια εκρηκτική συμπεριφορά, με σκοπό να νιώσει ασφάλεια ο ίδιος, και κάποιες  φορές και ο ιδιοκτήτης του. Επιπλέον το στρες αναπτύσσεται σε έναν σκύλο όταν ειδικά ζει στην κοινωνία των ανθρώπων και δεν γνωρίζει τους κανόνες που πρέπει να ακολουθήσει μέσα σε αυτή. Το ρόλο του καθοδηγητή λοιπόν θα πρέπει να τον έχει ένας άνθρωπος που θα μπορεί με σιγουριά και σταθερότητα να οδηγήσει το σκύλο του σε οποιαδήποτε συνθήκη, μαθαίνοντας του κανόνες που θα πρέπει να ακολουθεί. 

Αν στην ομάδα δεν είναι ξεκάθαρο το ποιος παίρνει τις αποφάσεις, τότε ο σκύλος θα προσπαθήσει να αναλάβει τον ηγετικό ρόλο από ανάγκη για σιγουριά. Τα προνόμια θα πρέπει να κατακτηθούν από το σκύλο μας μέσα από τη διαδικασία της εκπαίδευσής του σε συνάρτηση με τη σταθερά καλή συμπεριφορά του, ούτως ώστε να αντιληφθεί πως δεν του χαρίζονται, και πως για οτιδήποτε θέλει, θα πρέπει να προσπαθεί και να συνεργάζεται με τον αρχηγό – καθοδηγητή του. 

Διαβάστε ακόμη στο Blog μας, το σχετικό άρθρο: Η σημαντικότητα του ελεγχόμενου περιορισμού στη ζωή ενός σκύλου και η χρήση του crate

Τι πρέπει να κάνω για να καταφέρω να γίνω ο υπεύθυνος αρχηγός που έχει ανάγκη ο σκύλος μου;

Ένας κηδεμόνας πρέπει να διδαχθεί πώς λειτουργεί το μυαλό ενός σκύλου, έτσι ώστε να μπορέσει να υιοθετήσει συμπεριφορές που θα είναι ξεκάθαρες και βοηθητικές προς το σκύλο και κατ’ επέκταση να μπορεί να είναι σε θέση να εμπνέει σιγουριά και ασφάλεια στο σκύλο του. Οι κανόνες που θα βάλουμε στη συμβίωση με το σκύλο μας θα πρέπει να υπάρχουν σταθερά στη ζωή του. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να μάθει να εφαρμόζει στο 100% αυτούς τους κανόνες ακόμη και όταν δεν έχει όρεξη, είναι κουρασμένος ή βρίσκει χαριτωμένη μια αντίδραση του σκύλου του την οποία του έχει απαγορεύσει στο παρελθόν.

Όταν ο σκύλος καταλάβει πως κάθε φορά που εκτελεί μια μη αποδεκτή συμπεριφορά υπάρχει ο έλεγχος από τον κηδεμόνα του αλλά και κάθε φορά που εκτελεί σωστές συμπεριφορές, υπάρχει αποδοχή, τότε είναι λιγότερο πιθανό να εκδηλώνει μια προβληματική συμπεριφορά. Άρα λοιπόν γίνεται κατανοητό ότι μόλις φτάσουμε στο επίπεδο που ο σκύλος αποδεχθεί να ζει μέσα στο πλαίσιο των κανονισμών που έχουμε θέσει με σταθερότητα, θα είναι εύκολο τόσο για εμάς όσο και για εκείνον να ζούμε αρμονικά. 

Ο σκύλος μου είναι υπάκουος και ξέρει τα «βασικά»

Πολλοί ιδιοκτήτες πιστεύουν πως αν ο σκύλος τους εκτελεί ασκήσεις όπως το “έλα, κάτσε, ξάπλωσε” κλπ, τότε είναι υπάκουος και ισορροπημένος, πράγμα το οποίο δεν ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στη σύγχρονη εκπαίδευση, που φυσικά έχει αφήσει και το περιθώριο σε επαγγελματίες να παραπλανούν ιδιοκτήτες προσφέροντας υπηρεσίες εκπαίδευσης που είναι κάτω του μετρίου. Επιπλέον ένα κομμάτι των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης έχει δημιουργήσει μια στρεβλή εικόνα, βομβαρδίζοντας το κοινό με αναληθείς πληροφορίες σχετικά με τη φύση και τις ανάγκες που έχει ο σκύλος. Αυτό γίνεται  πολύ απλά γιατί το “προϊόν” σκύλος  αποτελεί τεράστιο εμπορικό κομμάτι. Έτσι, είναι εύκολο κάποιος να βρεθεί προ εκπλήξεως μη αποδεκτών συμπεριφορών του σκύλου του, ακολουθώντας πληροφορίες που έχει συλλέξει από την τηλεόραση, το ίντερνετ κλπ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και όταν ο κηδεμόνας δέχεται κατευθύνσεις από ανεπαρκείς επαγγελματίες. 

Αυτό που είναι αρκετές φορές δύσκολο να αντιληφθούμε είναι το πως η εκπαίδευση ενός σκύλου βασίζεται στις ανάγκες του και στον όσο πιο βαθύ και σωστό κώδικα επικοινωνίας μπορούμε να εγκαταστήσουμε. Σε καμία περίπτωση η εκπαίδευση δεν βασίζεται στις «παράλογες» απαιτήσεις μας και στο τι θα θέλαμε εμείς να κάνει ένας σκύλος. 

Πίσω από την εντολή «κάτσε» υπάρχει ένα ολόκληρο πλαίσιο επικοινωνίας και σύνδεσης με το ζώο μας, το «κάτσε» είναι απλά το αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνίας. Αν ο σκύλος σου λοιπόν κάθεται για να πάρει αυτό που έχεις στο χέρι σου, δεν είναι απαραίτητο πως είναι εκπαιδευμένος ισορροπημένος και ευτυχισμένος. 

Ποια είναι τα σημάδια που θα πρέπει να παρατηρήσω και να καταλάβω πως κάτι πάει λάθος;

Όπως κάθε άνθρωπος έτσι και κάθε σκύλος είναι μοναδικός και κατά συνέπεια διαφορετικός. Αυτό σημαίνει πως κάθε ομάδα ανθρώπου – σκύλου που θα δημιουργηθεί θα είναι διαφορετική και μοναδική. Αυτός είναι και ο λόγος που ο εκπαιδευτής μας θα πρέπει να έχει εμπειρία και γνώσεις. Οι κανονισμοί και τα όρια, οι ελευθερίες και τα προνόμια θα πρέπει να καθορίζονται σύμφωνα με τις ανάγκες και το χαρακτήρα του σκύλου, αλλά και την εμπειρία του ιδιοκτήτη. Αυτό που φαινομενικά μπορεί να αντιλαμβάνεται κάποιος ως καλή και σταθερή συμπεριφορά από το σκύλο του, μπορεί να αποβεί καταστροφική και επικίνδυνη σε ένα μη ασφαλή και γνώριμο πλαίσιο για τον σκύλο. 

Υπάρχουν όμως και κάποια γενικά σημάδια τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν προβληματικές συμπεριφορές και τα οποία θα πρέπει ο ιδιοκτήτης να μην αφήσει να περάσουν απαρατήρητα. Ειδικότερα:

  • αν ο σκύλος μας τροποποιεί τις αποφάσεις μας με πολλή μεγάλη ευκολία, είτε γιατί μας τρομάζει είτε γιατί δεν μπορούμε να του χαλάσουμε χατίρι,
  • αν ο σκύλος μας σε δύσκολες γι’ αυτόν καταστάσεις παίρνει την κατάσταση στα χέρια του αγνοώντας τις οδηγίες μας, 
  • αν ο σκύλος μας νομίζει πως όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από αυτόν και πως όλοι είναι υποχρεωμένοι να ασχολούνται μαζί του όποτε αυτός το θέλει, 
  • αν ο σκύλος μας δεν σέβεται το “όχι” και πεισμώνει μέχρι να κερδίσει αυτό που θέλει…

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα, έχουμε χάσει τη θέση του αρχηγού – καθοδηγητή και ο “δύσκολος” σκύλος μας έχει πάρει αυτό το ρόλο. 

Ποια είναι τα σημάδια που παρεξηγούνται πιο συχνά ως αθώα ενώ δεν είναι;

Όπως και στην προηγούμενη παράγραφο έτσι και εδώ, είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως μια συμπεριφορά δεν είναι από μόνη της επικίνδυνη και πρέπει να εξετάσουμε και όλους τους υπόλοιπους παράγοντες και μεταβλητές του πλαισίου. Για παράδειγμα το γρύλισμα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, τις περισσότερες φορές, δηλώνει μια εξωτερίκευση του ενθουσιασμού του σκύλου μας. Το γρύλισμα όμως την ώρα που πλησιάζουμε το πιάτο του φαγητού του δεν μπορεί να δηλώνει ενθουσιασμό! 

Θα πρέπει να έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας πως είναι άκρως σημαντικό να μπορούμε να χειριστούμε το σκύλο μας σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρίσκεται. Αν δεν μπορούμε εμείς τότε μάλλον δεν θα μπορέσει κανείς άλλος να το κάνει για εμάς. Οπότε, το πρώτο σημάδι που δεν δίνεται βάση πιο συχνά είναι όταν ένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί να θέσει υπό έλεγχο το σκύλο του και δικαιολογεί αυτή την εικόνα ψάχνοντας ελαφρυντικά. Ένα ακόμη σημάδι που συχνά παρεξηγείται με αυτό τον τρόπο είναι όταν ο σκύλος μας αρνείται να ακολουθήσει κάποιες φυσιολογικές καθημερινές οδηγίες. Συνήθως, αυτή η εικόνα συνοδεύεται με τις εξής φράσεις: “δεν ξέρω τι έπαθε”, “πρώτη φορά κάνει κάτι τέτοιο”, “είναι κουρασμένος ή πολύ χαρούμενος” κ.α. Αυτό μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα, είτε ότι ο σκύλος μας δεν ξέρει τι του ζητάμε είτε ότι  δεν είναι πρόθυμος να το κάνει. 

Ποια είναι τα σημάδια που ενώ είναι αθώα συνήθως παρεξηγούνται ως επικίνδυνα; 

Σε αυτή την κατηγορία έχουμε όλες αυτές τις συμπεριφορές που βασίζονται σε γενετικές προδιαθέσεις του σκύλου μας που δυστυχώς κάποιοι ιδιοκτήτες αγνοούν. Όπως έχουμε πει πολλές φορές η επιλογή σκύλου θα πρέπει να βασίζεται στις ανάγκες που μπορούμε να εξυπηρετήσουμε λαμβάνοντας υπόψη τα πραγματικά χαρακτηριστικά του σκύλου και όχι αυτά που θα θέλαμε να έχει ή νομίζουμε ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε. Οι έντονες συμπεριφορικές προδιαθέσεις που κρίνονται ακόμη και από επαγγελματίες ως προβληματικές, τις περισσότερες φορές βασίζονται στα γενετικά χαρακτηριστικά του σκύλου που επιλέξαμε και αν τις καταπιέσουμε “για να μην χάσουμε τον έλεγχο” μάλλον ήδη τον έχουμε χάσει, καθώς ο σκύλος μας εφόσον καταπιέζεται δεν θα μας εμπιστεύεται και θα απομακρυνθεί σιγά σιγά από εμάς. Σταδιακά με αυτή την προσέγγιση θα αποξενωθούμε και θα του δώσουμε τον τίτλο του “δύσκολου σκύλου”.

Σε πρακτικό επίπεδο, πώς θα καταφέρω να καθοδηγήσω το σκύλο μου για να μη χρειαστεί να λειτουργεί αυτόνομα;

Αν καταφέρουμε να ελέγξουμε τις τάσεις του σκύλου μας και να τις κατευθύνουμε σωστά θα έχουμε λύσει το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος. Αν ο σκύλος μας όμως μεγαλώνει έχοντας ανεξέλεγκτες ελευθερίες που δεν τις έχει κερδίσει μέσα από την εμπιστοσύνη μας, τότε θα διαμορφωθεί και θα εδραιωθεί μια κατάσταση που δεν θα μπορούμε να την διαχειριστούμε. 

Η δομή της καθημερινότητας του σκύλου μας θα πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες του με τέτοιο τρόπο που δεν θα προσπαθεί να βρει μόνος του λύσεις στα “προβλήματά” του:

1. Το φαγητό. 

Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο σκύλο μας πως τρώει με έναν συγκεκριμένο τρόπο και συγκεκριμένες ώρες. Η πιο σωστή διαδικασία εκμάθησης φαγητού είναι το να ταΐζουμε το σκύλο μας από το χέρι μας ή στο μπολ του, κάνοντας εκπαιδευτικές ασκήσεις. Με αυτό τον τρόπο, θα μπορέσει να καταλάβει πως η συνεργασία του μαζί μας είναι σημαντική. 

2. Το παιχνίδι. 

Στη διαδικασία παιχνιδιού πρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες του με τέτοιο τρόπο ώστε ο σκύλος να μην έχει την τάση να ψάξει για κάτι παραπάνω ώστε να καλύψει αυτή την ανάγκη του. Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε ένα έντονο παιχνίδι, 2-3 φορές την ημέρα, έτσι ώστε να ξοδέψει την ενέργεια του και να  εκφράσει μια πιο ήρεμη συμπεριφορά. 

3. Η επαφή μας. 

Θα πρέπει να γνωρίζει ο σκύλος πως υπάρχουν στιγμές που θα απολαμβάνει την παρέα μας, ακολουθώντας τους κανόνες της ομάδας μας και στιγμές που θα πρέπει να περάσει μόνος του χωρίς αλληλεπίδραση. Αυτό εκτός από την ισορροπία στη σχέση μας θα δώσει και τον απαραίτητο χρόνο και χώρο στο σκύλο μας για να μάθει να ηρεμεί. 

4. Σωστή καθοδήγηση.

Με τις σωστές πληροφορίες και τη σωστή καθοδήγηση από έναν επαγγελματία θα καταφέρουμε να θέσουμε τα όρια που χρειάζεται ο σκύλος μας για να μπορέσει να είναι ευτυχισμένος και ισορροπημένος. Επίσης θα καταφέρουμε να μάθουμε το γιατί εμφανίζει συμπεριφορές που δεν μας αρέσουν, καθώς και τους τρόπους και τις τεχνικές για να αποφευχθούν ή να αντιμετωπιστούν μελλοντικά αυτές οι συμπεριφορές. 

Η σημασία της συμβίωσης στο σπίτι

Η εγκατάσταση ελέγχου και εμπιστοσύνης του σκύλου μας ξεκινούν από το σπίτι. 

Δεν θέλει ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει κάποιος πόσο σημαντικό είναι το να έχει τον έλεγχο του σκύλου του μέσα στο σπίτι. Αν στο χώρο μας, που περνάμε περισσότερες ώρες την ημέρα, συγκριτικά με τη βόλτα σε εξωτερικό περιβάλλον, δεν καταφέρνουμε να έχουμε το σκύλο μας ήρεμο και υπό έλεγχο, τότε τα πράγματα σίγουρα θα χειροτερέψουν στο εξωτερικό περιβάλλον όπου θα προσλαμβάνει ποικίλα και εντονότερα ερεθίσματα. Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες που ζουν με ένα σκύλο που εκφράζει προβληματικές συμπεριφορές, αγνοούν αυτές τις καταστάσεις μέσα στο σπίτι και προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα μόνο έξω από αυτό. 

Η εικόνα που έχει ο σκύλος μας για εμάς, καθορίζεται σε μεγάλο ποσοστό από αυτά που λαμβάνουν χώρα μέσα στο σπίτι. Άρα, αν δεν μπορούμε να τον πείσουμε πως είμαστε ικανοί αρχηγοί μέσα στο σπίτι μας, τότε έξω από αυτό δεν υπάρχει πιθανότητα να το καταφέρουμε. 

Τι μπορούμε λοιπόν να αποφύγουμε έτσι ώστε να υπάρχει μια μακροχρόνια ηρεμία στη σχέση μας;

  1. Να  σταματήσει να κοιμάται στο κρεβάτι μας. Αυτή η κατάσταση δίνει στο σκύλο μας την εντύπωση πως μπορεί να καταφέρει πολλά περισσότερα από αυτά που του επιτρέπουμε. Αν ο σκύλος μας θεωρεί δεδομένο πως θα κοιμηθεί στο κρεβάτι μας, τότε μάλλον είναι ένα προνόμιο που δεν κέρδισε αλλά κατέκτησε μόνος του. 
  2. Να μην παίρνει αυθαίρετες αποφάσεις σχετικά με το παιχνίδι. Αν παίζει ανεξέλεγκτα με ό,τι θέλει, τις ώρες που θέλει, πιέζοντας τους ανθρώπους να συμμετέχουν, τότε σίγουρα δεν σέβεται τις δικές μας ανάγκες. 
  3. Να μην τον ταΐζουμε τροφές πέραν της δικής του. Αν απαιτεί να φάει από το φαγητό μας και αγνοεί το γεύμα του, τότε σίγουρα δεν έχει καταλάβει πως υπάρχει κάποια διαφορά ρόλων ανάμεσά μας. 
  4. Να μην υποκύπτουμε όταν απαιτεί την προσοχή μας όλη την ώρα. Όταν λαμβάνει χώρα αυτή η συμπεριφορά το λάθος είναι δικό μας, καθώς αν ο σκύλος μας είχε αυτά που χρειάζεται στη ζωή του δεν θα μας ενοχλούσε χωρίς λόγο. Αυτή η ανταπόκρισή μας μπορεί να δώσει πολύ λάθος μηνύματα στο σκύλο μας. 

Ποιο είναι το μυστικό που χρειάζομαι για να μην έχω έναν “δύσκολο” σκύλο;

Μια λέξη με μεγάλη αξία: Εμπιστοσύνη. 

Η εμπιστοσύνη του σκύλου μας προς το πρόσωπό μας είναι το ήμισυ του παντός. Αν ο σκύλος μας δεν μας εμπιστεύεται δεν θα είναι και πρόθυμος να μας ακολουθήσει και να δεχθεί τις οδηγίες μας. Αν δεν μας εμπιστεύεται τότε δεν θα μπορεί να πιστέψει πως αυτό που του ζητάμε είναι και η λύση στο πρόβλημα του ή δεν θα μπορεί να νιώσει ασφάλεια κοντά μας και θα έχει πάντα την ανάγκη να βρει λύσεις μόνος του στα προβλήματα. 

Για να μας εμπιστευτεί ο σκύλος μας χρειάζεται γνώσεις, όρεξη και χρόνο ποιοτικής ενασχόλησης μαζί του. Όσο η σχέση μας βασίζεται στα απλά (συμβιώνουμε και κάνουμε και καμιά βόλτα), τόσο πιο δύσκολο θα είναι να πείσουμε το σκύλο μας ότι αξίζουμε τη θέση του αρχηγού. Πρέπει να εμπνέουμε το σκύλο μας και να του δείχνουμε το δρόμο κάθε φορά που νιώθει αμήχανα και είναι πιεσμένος, χωρίς όμως παράλληλα να σαμποτάρουμε την αυτοπεποίθησή του. Μέσα από την καθημερινή τριβή μας θα πρέπει να χτίσουμε μια σχέση που θα είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Τα όρια που θα βάλουμε με  το σκύλο μας, θα πρέπει να τα σεβόμαστε και να τα κατανούμε εκατέρωθεν. Η ουσία της εκπαίδευσης ενός σκύλου δεν είναι οι ασκήσεις αλλά η βαθειά επικοινωνία σε σημείο που θα αναπτυχθεί μια σχέση αξιολάτρευτη και αξιοζήλευτη.

Καταρρίπτοντας τον μύθο του «δύσκολου σκύλου»

Ο χαρακτηρισμός του “δύσκολου σκύλου” θα δοθεί τις περισσότερες φορές από ανθρώπους που δεν έχουν γνώσεις ή δεν θέλουν να ασχοληθούν με το σκύλο τους. Το ευχάριστο είναι πως αν το «δύσκολο κουτάβι» ξεκινήσει νωρίς μια σωστή διαδικασία εκπαίδευσης δεν θα γίνει «δύσκολος σκύλος». Η αξία της σχέσης ενός ανθρώπου με το σκύλο του βασίζεται στην αμοιβαία κατανόηση και στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί ώστε να μπορέσουν να μάθουν και να δεχθούν ο ένας τις ανάγκες του άλλου. Τελικά, το να ζεις με έναν σκύλο δεν είναι τόσο εύκολο όσο μπορεί να παρουσιάζεται αρκετές φορές στα Μ.Μ.Ε., καθώς η σχέση αυτή απαιτεί θυσίες και καθημερινή προσπάθεια, μια προσπάθεια με μια τεράστια ανταμοιβή! 

Balanced Dog Training Team

Η σημαντικότητα του ελεγχόμενου περιορισμού στη ζωή ενός σκύλου και η χρήση του crate

Η σημαντικότητα του ελεγχόμενου περιορισμού στη ζωή ενός σκύλου και η χρήση του crate

Η σημαντικότητα του ελεγχόμενου περιορισμού στη ζωή ενός σκύλου και η χρήση του crate

Η σημαντικότητα του ελεγχόμενου περιορισμού στη ζωή ενός σκύλου και η χρήση του crate

Η φωλιά, όπως έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, αποτελεί μια ανάγκη για τον σκύλο. Το crate αποτελεί το καλύτερο και το πιο διαδεδομένο εκπαιδευτικό εργαλείο για την κάλυψη αυτής της ανάγκης. H διαδικασία του περιορισμού που επιτυγχάνεται μέσω του crate αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Τι είναι το crate; 

Το crate είναι ένα πλαστικό ή σιδερένιο πτυσσόμενο κλουβί το οποίο έχει αρκετό χώρο για τον σκύλο έτσι ώστε να μπορεί να ξαπλώνει, να στέκεται όρθιος καθώς και να κινείται μέσα σε αυτό. Είναι ουσιαστικά η φώλια του και ο χώρος στον οποίο μπορεί να βρει ηρεμία. Είναι ο χώρος στον οποίο θα πρέπει να βρίσκεται ο σκύλος όταν δεν μπορεί κάποιος να τον επιτηρεί. Ο σκοπός του crate είναι να περιορίσει χωρικά τον σκύλο:

  • για την ασφάλεια του, 
  • για εκπαιδευτικούς σκοπούς,
  • για την αποφυγή καταστροφικών συμπεριφορών, 
  • για την μετακίνησή του κατά τη διάρκεια των ταξιδιών.

Η σημαντικότητα της χρήσης του crate

Ο σκύλος βιολογικά έχει την ανάγκη της φωλιάς. Το crate μπορεί να αποτελεί για το σκύλο ένα σημείο στο σπίτι για να ηρεμεί όταν είναι κουρασμένος και χρειάζεται χώρο καθώς και χρόνο για να χαλαρώσει. Αν και πολλοί ιδιοκτήτες μπορεί να νιώθουν ενοχές σχετικά με την διαδικασία της εκμάθησης του crate, ο περιορισμένος χώρος δημιουργεί ένα πραγματικό καταφύγιο για το σκύλο. Παράλληλα, μέσα στο crate o σκύλος μαθαίνει να βρίσκει ηρεμία όταν στο περιβάλλον υπάρχει δραστηριότητα. Με αυτό τον τρόπο χτίζει σιγά σιγά τον αυτοέλεγχό του.  

Η χρήση του crate από την κουταβίσια ηλικία

Όταν έχουμε να κάνουμε με κουτάβια, το crate είναι ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για την διαχείριση τους μέσα στο σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνετε στο κουτάβι ότι η ελευθερία είναι προνόμιο καθώς και ότι κερδίζει περισσότερες ελευθερίες όσο η συμπεριφορά του γίνεται καλύτερη και πιο σταθερή. 

Το να έχει την απόλυτη ελευθερία ένα κουτάβι στο σπίτι, του δίνει την δυνατότητα να πάρει παρορμητικά λάθος αποφάσεις. Για αυτό το λόγο καλό είναι τα κουτάβια να περιορίζονται σε crate όποτε κοιμόμαστε, όποτε λείπουμε από το σπίτι ή όποτε δεν μπορούμε να ασχοληθούμε ενεργά μαζί τους και να ελέγχουμε την συμπεριφορά τους. 

Επίσης το να μάθει ο σκύλος να παραμένει ήρεμος στο crate έχει ως συνέπεια το να μην εκτελέσει προβληματικές συμπεριφορές όταν απουσιάζετε. Με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνετε κακές συμπεριφορές και δεν υπάρχει ο κίνδυνος να αντιδράτε αφού έχουν συμβεί. 

Το crate ως εργαλείο για την εκμάθηση της τουαλέτας

Αξίζει να σημειωθεί πως οι περισσότερες μέθοδοι εκπαίδευσης για την εκμάθηση της τουαλέτας έχουν στο πρόγραμμα τους την χρήση του crate. Στους σκύλους δεν αρέσει να κοιμούνται σε λερωμένη φωλιά, για αυτό το λόγο ένα crate στο κατάλληλο μέγεθος είναι πολύ χρήσιμο για να σας βοηθήσει να μάθετε στο σκύλο σας να ελέγχει την ανάγκη του για τουαλέτα. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι τα κουτάβια δυσκολεύονται να κρατάνε την ανάγκη τους για μεγάλο χρονικό διάστημα και συνεπώς αν είναι κάτω από 6 μηνών η παραμονή τους στο crate δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 3-4 ώρες. Βέβαια κάθε σκύλος είναι διαφορετικός, οπότε καλό θα ήταν να παρακολουθείτε την συμπεριφορά του και μέσα σε μερικές εβδομάδες να καταλάβετε ποια είναι τα προσωπικά όρια του κουταβιού σας.

Ο ρόλος του crate ως μέσο μάθησης του ασφαλούς περιορισμού ενός σκύλου 

Είναι πολύ χρήσιμο ο σκύλος σας να μπορεί να ξαπλώνει ήρεμος τις ώρες που εσείς δεν μπορείτε να τον επιτηρείτε. Μπορεί να χρειάζεται να μαγειρέψετε ή να πρέπει να κάνετε κάποια εργασία στο σπίτι και ενδεχομένως να είναι επικίνδυνο για τον σκύλο να κυκλοφορεί ελεύθερος. Ίσως έχετε επισκέπτες που για κάποιο λόγο δεν θέλουν ή δεν μπορούν να έρθουν σε επαφή με τον σκύλο σας. Το να μπορείτε να τον περιορίζετε και να είναι ήσυχος και ήρεμος θα σας βγάζει από πολλές καταστάσεις οι οποίες θα ήταν για εσάς αλλά και για τον σκύλο στρεσογόνες.

Σκεφτείτε πως βάζοντας τον σκύλο στο crate κάθε φορά που έρχονται επισκέψεις στο σπίτι βοηθάει να αποτρέψετε πολλές προβληματικές συμπεριφορές όπως:

  1. Το να γαβγίζει στην πόρτα.
  2. Το να πηδάει πάνω στους καλεσμένους.
  3. Το να προσπαθεί να φύγει από το σπίτι την ώρα που μπαίνουν καλεσμένοι. 

Η εκμάθηση του crate αποτρέπει το άγχος αποχωρισμού

Η εκμάθηση του crate αποτρέπει την δημιουργία άγχους αποχωρισμού. Όταν διαλέγετε κάποιες ώρες της ημέρας να απομονώνετε τον σκύλο σας, εκείνος όταν φύγετε από το σπίτι δεν θα αγχωθεί και δεν θα γαβγίζει για όσες ώρες λείπετε. Είναι χρήσιμο να περνάτε χρόνο μακριά από τον σκύλο σας, ακόμη και όταν βρίσκεστε στο σπίτι. Η καλύτερη στιγμή να το κάνετε αυτό είναι μετά από κάποια εκπαιδευτική προπόνηση. Το crate δίνει χώρο στο σκύλο να αφομοιώσει τις πληροφορίες της εκπαιδευτικής διαδικασίας που μόλις εκτέλεσε και να χαλαρώσει.

 

Η σημαντικότητα της συμβίωσης μέσα στο σπίτι και ο ρόλος του crate

Επειδή ο σκύλος είναι πολύ κοινωνικό πλάσμα, είναι σημαντικό να βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος του σπιτιού (και όχι π.χ. σε κάποιο μπαλκόνι ή αυλή) στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και όταν δεν είστε σπίτι ή κοιμάστε και δεν μπορείτε να συναναστραφείτε μαζί του. Ο σκύλος πρέπει να νιώθει μέλος της ομάδας. Η αίσθηση ότι ανήκει στην ομάδα έρχεται από την δυνατότητα του να είναι μαζί με την ομάδα στις οικογενειακές δραστηριότητες και να ζει μέσα στο σπίτι ακόμη και όταν η οικογένεια λείπει. Το crate σας δίνει την δυνατότητα να αφήνετε τον σκύλο μέσα στο σπίτι όταν λείπετε. Αν αφήνετε τον σκύλο να περνάει πολλές ώρες στην αυλή, είναι πολύ πιθανό να αρχίσει να εκδηλώνει προβληματικές συμπεριφορές όπως γαύγισμα, σκάψιμο, να πηδάει πάνω στην περίφραξη του σπιτιού και να καταστρέφει πράγματα με το στόμα του. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν κρατώντας τον σκύλο εντός της οικεία σας και  δίνοντας του χώρο να γίνει πραγματικό μέλος της οικογένειας.   

Η διάρκεια παραμονής στο crate για έναν ενήλικα σκύλο

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία σκύλοι, μπορούν να παραμείνουν στο crate πολύ περισσότερο χρόνο, σε σχέση τα νεαρά σκυλιά με μεγαλύτερη ενεργεία, θέλει μεγάλη προσοχή! Ειδικότερα θα πρέπει να φροντίζετε τα σκυλιά αυτά να είναι εκτός crate αρκετές ώρες την ημέρα  και να ασκούνται σωματικά και πνευματικά έχοντας πάντα υπόψιν την ηλικία, καθώς και το ταπεραμέντο της κάθε φυλής. Πολλά ενήλικα σκυλιά μπορούν να καταφέρουν να παραμείνουν ήρεμα στο crate τις ώρες που λείπει ο ιδιοκτήτης στην δουλειά, δεν θα πρέπει να γίνεται κατάχρηση όμως του crate καθώς έτσι μπορεί να δημιουργηθούν προβληματικές συμπεριφορές. Είναι σημαντικό  λοιπόν να αναφέρουμε πως εξαιρώντας τις ώρες του ύπνου, το ιδανικό θα είναι ο σκύλος μας να μην ξεπερνάει τις 5-6 ώρες συνεχόμενης παραμονής του μέσα στο crate. 

Καταστάσεις κατά τις οποίες βοηθάει η εκμάθηση του crate

Η εκμάθηση του crate βοηθάει στο να διατηρήσουμε τον σκύλο μας ήρεμο και ασφαλή σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όπως:

α) Σε περιπτώσεις που ο σκύλος θα πρέπει να μείνει κάποιες μέρες σε crate μετά από κάποιο χειρουργείο ή να νοσηλευτεί σε κάποια κλινική, καθώς εντός του crate θα νιώθει ότι βρίσκεται σε ένα οικείο περιβάλλον.

β) Κάνει πιο εύκολη και πιο ασφαλή την μετακίνηση με το αυτοκίνητο καθώς παρέχει χώρο για τον σκύλο να ξαπλώσει άνετα και να είναι ήρεμος κατά την διάρκεια του ταξιδιού χωρίς να αποσπά την προσοχή του οδηγού.

γ) Αποτελεί την μοναδική λύση εάν πρέπει να ταξιδέψετε με αεροπλάνο.

δ) Σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν ο σκύλος αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, το crate του παρέχει ένα άνετο μέρος για να ξεκουραστεί και κάνει την μεταφορά του στον κτηνίατρο πιο άνετη και εύκολη. 

ε) Δημιουργεί ένα ασφαλές μέρος για τα μεγαλύτερα σκυλιά, ειδικά αν ζουν σε κάποιο περιβάλλον στον οποίο μένουν παιδιά ή αλλά κατοικίδια. 

Αποφυγή της υπερβολικής χρήσης του crate

Η υπερβολική χρήση του crate θα πρέπει να αποφευχθεί, καθώς υπονομεύει την εκπαιδευτική του χρησιμότητα!

 Για παράδειγμα, αν ο σκύλος σας παραμείνει περισσότερο χρόνο από ότι πρέπει στο crate και δεν μπορέσει να κρατήσει την ανάγκη του, με αποτέλεσμα να την κάνει μέσα στο crate, αυτό θα οδηγήσει στο να επαναλαμβάνονται παρόμοια ατυχήματα και ίσως γενικευθεί και σε αλλά σημεία του σπιτιού. Παράλληλα, παραμένοντας υπερβολικά πολλές ώρες στο crate, ο σκύλος αρχίζει να το θεωρεί ως μια άσχημη εμπειρία, με αποτέλεσμα αφενός να δυσκολεύεται να εισέλθει σε αυτό όποτε χρειάζεται και αφετέρου να μην μπορεί να βρει ηρεμία και χαλαρότητα μέσα σε αυτό.

Συμπερασματικά, στο άρθρο αυτό γίνεται κατανοητό ότι το crate και ο περιορισμός αποτελούν εξαιρετικά χρήσιμα στοιχεία στην ζωή ενός σκύλου που του παρέχουν ασφάλεια και ψυχική ηρεμία. Φυσικά, για την σωστή ένταξη του crate στη ζωή του σκύλου, χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα, απαιτείται η κατάλληλη εκπαίδευση ιδιοκτήτη και σκύλου, καθώς και η άριστη διαχείριση – χειρισμός από τη πλευρά του ιδιοκτήτη!

Balanced Dog Training Team

Πως η κάλυψη των βασικών αναγκών του σκύλου συντελεί στην ευτυχία του

ανάγκες του σκύλου

Πως η κάλυψη των βασικών αναγκών του σκύλου συντελεί στην ευτυχία του

ανάγκες του σκύλου

Ο πραγματικά ευτυχισμένος σκύλος, είναι αυτός που έχει ισορροπία στη ζωή του. Πώς όμως θα φτάσουμε στο να έχουμε έναν ισορροπημένο και συνεπώς ευτυχισμένο σκύλο; Η ερώτηση αυτή βρίσκει απάντηση σε μια ακολουθία πραγμάτων, που κάθε κηδεμόνας σκύλου πρέπει να γνωρίζει και να εφαρμόζει.

1. Η σημαντικότητα της πειθαρχίας στη ζωή ενός σκύλου

Τα σκυλιά είναι πλάσματα που χρειάζονται πειθαρχία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Από την πρώτη κιόλας ημέρα που θα έρθει ο σκύλος στο σπίτι, πρέπει να διαχειριστούμε σωστά και με πειθαρχία συγκεκριμένα πράγματα στην κοινή μας καθημερινότητα. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι η θέσπιση ορίων και κανόνων, το φαγητό, το παιχνίδι, ο περίπατος, η φωλιά, και η συναναστροφή μεταξύ σκύλου και κηδεμόνα.

2. Η σημαντικότητα της θέσπισης ορίων και κανόνων στο σκύλο

Η ορθότερη εκπαιδευτική προσέγγιση βασίζεται στην ανάπτυξη μιας ισορροπημένης σχέσης από την αρχή της συμβίωσης μας με το σκύλο. Θα πρέπει να τεθούν από τους πρώτους μήνες της ζωής ενός σκύλου όρια και κανόνες χωρίς να ασκηθεί καμία μορφή βίας. Με τον τρόπο αυτό, κηδεμόνας και σκύλος γίνονται μια ομάδα που επικοινωνούν, εμπιστεύονται και σέβονται ο ένας τον άλλο εξασφαλίζοντας παράλληλα μια αρμονική συμβίωση.

 3. Το φαγητό ως μέσο επιβράβευσης σωστών συμπεριφορών και αύξησης του κίνητρου για συνεργασία μεταξύ σκύλου και ιδιοκτήτη

Το φαγητό είναι ένα πολύ καλό μέσο επιβράβευσης. Θα ήταν συνεπώς ιδιαίτερα βοηθητικό κατά την εκπαιδευτική διαδικασία να χρησιμοποιήσουμε όλη την ποσότητα φαγητού που αναλογεί στο σκύλο μας ανά ημέρα. Δηλαδή όταν του διδάσκουμε ασκήσεις υπακοής, ασκήσεις προσοχής, και ασκήσεις αύξησης αυτοπεποίθησης, επιβραβεύουμε το σκύλο μας με τροφή κάθε φορά που συνεργάζεται μαζί μας εκτελώντας σωστά μια άσκηση. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι αναγνωρίζουμε τις σωστές συμπεριφορές του σκύλου, τις ενισχύουμε και παράλληλα αυξάνουμε και το κίνητρο του για ενασχόληση μαζί μας.

 4. Το παιχνίδι ως μέσο πνευματικής και σωματικής εκτόνωσης για τον σκύλο

Το παιχνίδι καλύπτει άμεσα εκτός από την σωματική και την πνευματική εκτόνωση του σκύλου μας. Η πνευματική εκτόνωση επιτυγχάνεται όταν παίζουμε παιχνίδια με το σκύλο μας που αποτελούνται από συγκεκριμένους κανόνες, που βασίζονται στην μεταξύ μας συνεργασία και καλύπτουν τις ανάγκες του. Έτσι, ο σκύλος δεν κυνηγάει απλά ένα μπαλάκι αλλά έχει στο μυαλό του να εμπλακεί σε μια μεγαλύτερη διαδικασία με βαθύτερο νόημα που θα τον διδάξει κάτι παραπάνω. Φυσικά, αυτός ο τρόπος παιχνιδιού γεμίζει τον σκύλο με χαρά και ευεξία και έχει σημαντικά οφέλη για αυτόν, καθώς και για την μεταξύ μας σχέση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την ώρα του παιχνιδιού, πρέπει να τηρούμε τους κανόνες ασφαλείας και για εμάς αλλά και για το σκύλο μας ώστε να αποφύγουμε πιθανούς τραυματισμούς ή πρόκληση στρεσογόνων καταστάσεων. Επίσης είναι σημαντικό το παιχνίδι να μην συνοδεύεται από φωνές και επιπλήξεις. Παράλληλα, είναι απαγορευτικό κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας να δώσουμε ένα παιχνίδι στο σκύλο μας και να τον αφήσουμε να παίζει μόνος του και φυσικά δεν θα πρέπει να τον αφήνουμε να παίζει με οτιδήποτε αντικείμενο βρει μπροστά του.

5. Η σημαντικότητα της ακολουθίας ενός μοτίβου στους περίπατους με τον σκύλο

Ο περίπατος που περιλαμβάνει και την τουαλέτα, πρέπει να πραγματοποιείται σε συγκεκριμένο μοτίβο και με σωστή δομή ώστε στο χρόνο που αφιερώνουμε στο σκύλο μας, να καλύπτουμε τις ανάγκες του και έτσι να είναι πλήρης. Σύμφωνα με όσα αναφέραμε μέχρι τώρα, οι περισσότερες βόλτες καλό θα είναι να έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα, μέχρι να φτάσουμε σε ένα καλό επίπεδο σε υπακοή και συμπεριφορά. Σημαντικό είναι την ώρα της βόλτας να υπάρχει πάντα ο έλεγχος και να αποσπάται όσο το δυνατόν λιγότερο η προσοχή του σκύλου από εμάς. Όταν μπορέσει να είναι αρκετά συνεργάσιμος μαζί μας, τότε του δίνουμε χρόνο να μυρίσει, να εξερευνήσει και να συλλέξει τις πληροφορίες που θέλει από το περιβάλλον. Άλλωστε, για εκείνον αυτός είναι και ο σκοπός της βόλτας.

6. Η αναγκαιότητα της φωλιάς στην ισορροπία του σκύλου

Η φωλιά παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο για την ισορροπημένη ζωή ενός σκύλου. Βασικά λοιπόν εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση σκύλων για την κάλυψη της ανάγκης της φωλιάς είναι τα μεταλλικά crate ή τα πλαστικά box μεταφοράς. Αυτά τα εργαλεία έχουν τα εξής οφέλη:

α) Καλύπτουν την ανάγκη του σκύλου για φωλιά.

β) Βοηθούν τον σκύλο να μάθει να καλλιεργεί την ηρεμία του μέσα στο σπίτι.

γ) Μαθαίνει εύκολα να μένει μόνος.

δ) Του παρέχουν ασφάλεια.

ε) Τον βοηθούν να ξεφορτωθεί τον εκνευρισμό που έχει λόγω κούρασης μετά τις βόλτες και βοηθάει να αφομοιώσει τις πληροφορίες που του έχουμε δώσει εκπαιδευτικά.

στ) Τέλος, το κυριότερο είναι ότι βγάζουν τον σκύλο από τη διαδικασία να δημιουργήσει μόνος του τη φωλιά σε οποιοδήποτε σημείο του σπιτιού. Εάν συνέβαινε αυτό, θα είχαμε ως αποτέλεσμα κάποια στιγμή να χρειαστεί να υπερασπιστεί με τον δικό του τρόπο το σημείο που έχει επιλέξει ως φωλιά ο σκύλος και να αναπτύξει έτσι μη επιθυμητές συμπεριφορές.

Γίνεται αντιληπτό λοιπόν, ότι με τη φωλιά ξεκαθαρίζουμε στο μυαλό του σκύλου τα όρια και τους κανόνες που έχουμε θεσπίσει εντός του σπιτιού και του περνάμε παράλληλα το αίσθημα ηρεμίας.

7. Η ανάγκη του σκύλου για συναναστροφή και η σωστή πλαισίωση της

Ο σκύλος είναι ένα ον που έχει ανάγκη για επαφή και μέσω της εκπλήρωσης αυτής της ανάγκης αισθάνεται ευτυχισμένος! Είναι λοιπόν ζωτικής σημασίας για το σκύλο το να μπορεί να συναναστρέφεται με εμάς που μας θεωρεί ομάδα του. Προσοχή όμως, η ανεξέλεγκτη επαφή με το σκύλο μας εντός σπιτιού, θα τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι μπορεί να αποκτήσει ότι θέλει χωρίς να δουλέψει για να το κερδίσει, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να αρχίσει να μας θεωρεί δεδομένους. Έτσι, όταν βρισκόμαστε σε εξωτερικό περιβάλλον, ο σκύλος θα είναι περισσότερο πρόθυμος να συναναστραφεί με οποιονδήποτε άλλον παρά με εμάς. Τα όρια και οι κανόνες είναι φυσικό ότι θα πρέπει να εφαρμοστούν και σε αυτό το κομμάτι. Επιπρόσθετα, η επαφή με το σκύλο πρέπει να υπάρχει και κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης αλλά και του παιχνιδιού με τη μορφή χαδιών (μόνο όταν ο σκύλος είναι ήρεμος και δεν απαιτεί την προσοχή μας).

Η Επιλογή του σκύλου που θα έρθει στην ζωή μας: Μια σημαντική απόφαση 

Πριν ολοκληρώσουμε το άρθρο θα θέλαμε να πάμε ένα βήμα πίσω από αυτό της κάλυψης των βασικών αναγκών του σκύλου. Το βήμα της επιλογής του σκύλου θα επηρεάσει καθοριστικά την καθημερινή ζωή και την ευτυχία του σκύλου αλλά και τη δική μας.

Η φυλή λοιπόν, τα γενετικά χαρακτηριστικά και ο χαρακτήρας του σκύλου μας είναι σημαντικό να συμβαδίζουν με τις δυνατότητες, την εμπειρία και την καθημερινότητα μας. Παραδείγματος χάριν, πολύ δραστήρια σκυλιά απαιτούν πολλές ώρες ενασχόλησης από τον ιδιοκτήτη τους, ιδιαίτερες εκπαιδευτικές απαιτήσεις και θέσπιση αυστηρών ορίων στη μεταξύ τους σχέση.

Τι γίνεται λοιπόν αν κάνουμε την λάθος επιλογή σκύλου σε σχέση με τα δεδομένα και τις δυνατότητες μας και διαλέξουμε ένα σκύλο απλά επειδή μας αρέσει οπτικά και μόνο; Σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύουμε να βρούμε μπροστά μας προβλήματα συμπεριφοράς τα οποία με τη σειρά τους οδηγούν φυσικά σε δυστυχισμένους σκύλος και ιδιοκτήτες.

Εν κατακλείδι, ποιότητα, πειθαρχία, συνέπεια και σωστή συναναστροφή είναι τα στοιχεία που εξασφαλίζουν την χαρά και την ισορροπία στη ζωή του σκύλου μας. Κάθε σκύλος είναι διαφορετικός και χρήζει διαφορετικής προσέγγισης στην κάλυψη των αναγκών του. Η εκπαιδευτική διαδικασία στη ζωή του σκύλου είναι βασικός παράγοντας ευτυχίας καθώς όλοι οι σκύλοι διψούν για μάθηση. Με τη σωστή καθοδήγηση λοιπόν από έναν εκπαιδευτή, τη συνέπεια στην εκπαίδευση και όλα όσα προαναφέραμε, θα πετύχουμε την άρτια επικοινωνία με το σκύλο μας, μια ισορροπημένη συμπεριφορά και την ανατροφή ενός ευτυχισμένου σκύλου! 

Μην ξεχνάτε, όπως συνηθίζουμε να λέμε, ένας σκύλος είναι πραγματικά ευτυχισμένος όταν έχει ισορροπία στη ζωή του!

Balanced Dog Training Team

Ο σκύλος που θα ήθελα να έχω στη ζωή μου

Ο σκύλος που θα ήθελα να έχω στη ζωή μου

Ο σκύλος που θα ήθελα να έχω στη ζωή μου

Ο σκύλος που θα ήθελα να έχω στη ζωή μου

Από την πρώτη στιγμή που θα αποφασίσει κάποιος να υιοθετήσει ένα σκύλο θα ξεκινήσει να σκέφτεται την επαφή που θα έχουν μελλοντικά, χτίζοντας στο μυαλό του μια κατάσταση που ενδεχομένως να απέχει πολύ από την πραγματικότητα που έρχεται.

Ποιες είναι οι προσδοκίες που έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι που πρόκειται να υιοθετήσουν ένα σκύλο;

Η πρώτη πιθανή σκέψη που θα κάνει ένας μελλοντικός ιδιοκτήτης σκύλου είναι ότι η σχέση του με τον σκύλο που θα υιοθετήσει θα είναι ιδανική. Ιδανική ως προς τα δικά του δεδομένα φυσικά και αυτό είναι υποκειμενικό. Θα σκέφτεται ότι ο σκύλος θα τον αγαπάει, ότι θα δέχεται τα χάδια του και ότι θα είναι υπάκουος και απόλυτα πρόθυμος να ακολουθήσει κάθε του απαίτηση στην καθημερινότητα τους. Θα σκέφτεται πως τίποτα δεν θα είναι σημαντικότερο από εκείνον για το σκύλο του, πως τα άλλα ζώα και οι άλλοι άνθρωποι θα έχουν μικρότερη σημασία για εκείνον από ότι αυτός.

Τι συμβαίνει όταν τελικά έρχεται ο σκύλος στη ζωή τους;

Όταν τελικά έρχεται ο σκύλος στη ζωή τους παθαίνουν ένα μικρό σοκ, καθώς δεν πίστευαν πως ένα κουτάβι μπορεί να είναι τόσο απαιτητικό σε σχέση με το χρόνο που πρέπει να αφιερώσουν και την εμπειρία που διαθέτουν. Είναι συνήθως όμως υπομονετικοί και πιστεύουν πως μεγαλώνοντας αυτό θα αλλάξει. Στη συνέχεια, με τον ερχομό της εφηβείας του σκύλου αρχίζουν να προβληματίζονται… «Γιατί δεν είναι όλα όπως τα είχαν φανταστεί; Γιατί ο σκύλος τους δεν είναι υπάκουος; Γιατί κάνει ζημιές; Γιατί όταν βγαίνουν βόλτα ασχολείται με οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτούς;». Αρχίζουν σιγά σιγά τα προβλήματα, οι αντιδράσεις, ενεργοποιούνται ουσιαστικά τα ένστικτα του σκύλου. Εν συνεχεία, ο καιρός περνάει και ο σκύλος μεγαλώνει και ενηλικιώνεται. Πλέον έχει αναπτύξει σταθερές εδραιωμένες συμπεριφορές. Συμπεριφορές που στις περισσότερες περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες ούτε είχαν φανταστεί, ούτε ήθελαν να έχει ο σκύλος τους. Προβληματικές συμπεριφορές που καθιστούν την συμβίωση τους κάθε άλλο παρά ιδανική, και δεν έχουν σε καμία περίπτωση σχέση με το πώς φανταζόντουσαν τον δικό τους σκύλο.

Γιατί όμως δημιουργήθηκαν αυτές οι συμπεριφορές και συνεπώς αυτά τα προβλήματα στην συμβίωση; Σε ποιες αιτίες τι οφείλονται; Θα μπορούσαν άραγε να είχαν αποφευχθεί; Υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν για να βελτιώσουν τα προβλήματα τους και κατ’ επέκταση την μεταξύ τους σχέση; Ας δούμε μαζί τι πραγματικά συμβαίνει…

Μια από τις βασικότερες αιτίες ανάπτυξης προβληματικής συμπεριφοράς είναι η λάθος διαχείριση σε σχέση με τον χαρακτήρα και τη γενετική προδιάθεση του σκύλου

Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα που θα συναντήσουμε στην εκπαίδευση σκύλων, το οποίο και οδηγεί στα προαναφερθέντα προβλήματα, είναι η λάθος διαχείριση που έχουν ορισμένοι ιδιοκτήτες προς το σκύλο τους σε συνάρτηση με το χαρακτήρα του.

Παρατηρούμε ότι αρκετοί ιδιοκτήτες σκύλων, δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συναισθήματα τους και έχουν μια διαστρεβλωμένη εικόνα για το ποιος είναι πραγματικά ο χαρακτήρας και οι ανάγκες του σκύλου τους. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι ότι συμπεριφέρονται στο σκύλο τους με βάση το πως θα ήθελαν να είναι και όχι όπως πραγματικά είναι. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα όρια που θα τεθούν στη ζωή αυτού του σκύλου, να μην είναι τα απαιτούμενα, η διαχείριση του να είναι λανθασμένη και οι πραγματικές του ανάγκες του να μην καλύπτονται.

Τι σημαίνει ο όρος διαχείριση στην εκπαίδευση σκύλων;

Με τον όρο διαχείριση, εννοούμε όλες τις αντιδράσεις που έχει ή δεν έχει ένας ιδιοκτήτης όταν ο σκύλος του εκτελεί ενέργειες. Επίσης με την έννοια διαχείριση εννοούμε τον τρόπο (τεχνική) αντιμετώπισης συμπεριφορών που χρησιμοποιεί. Η σωστή διαχείριση χαρακτηρίζεται από την ισορροπημένη διαμόρφωση της καθημερινότητας, τις ελευθερίες και τους περιορισμούς που πρέπει να θέσει ο κηδεμόνας με γνώμονα τον χαρακτήρα και τις ανάγκες που έχει ο σκύλος του.

Επιπροσθέτως, στα πλαίσια της διαχείρισης εντάσσεται και όλο το φάσμα της εφαρμογής του προγράμματος του σκύλου στην καθημερινότητα του αλλά με τρόπο τέτοιο που θα αφήνει μηδενικά έως ελάχιστα περιθώρια για να αναπτυχθεί ή να επανεμφανιστεί μια προβληματική συμπεριφορά. 

Ας αναφέρουμε σε αυτό το σημείο μερικά από τα συχνότερα παραδείγματα λάθος διαχείρισης έτσι ώστε να αντιληφθείτε πλήρως τον όρο:

  1. Όταν ο σκύλος μας γαβγίζει και μας ενοχλεί αλλά εμείς τον χαϊδεύουμε.
  2. Όταν ο σκύλος μας ανεβαίνει στο τραπέζι την ώρα που τρώμε, διαχειριζόμαστε λάθος την κατάσταση καθώς έχουμε αφήσει το περιθώριο στο σκύλο να εκτελέσει την συγκεκριμένη συμπεριφορά χωρίς να του έχουν τεθεί όρια και κανόνες.
  3. Αν ο σκύλος μας έχει ανάγκη από άσκηση και δεν του την παρέχουμε, διαχειριζόμαστε με λάθος τρόπο την ενέργεια που θα πρέπει να εκτονώσει. 
  4. Ακόμη, εάν ο σκύλος μας ανήκει στις δυναμικές φυλές και του δίνουμε ανεξέλεγκτες ελευθερίες, χωρίς να τον έχουμε εκπαιδεύσει, διαχειριζόμαστε λάθος την φύση του.

Ποια είναι λοιπόν η κατάλληλη προσέγγιση στη διαχείριση ενός σκύλου;

Πρέπει να καταλάβουμε εξετάζοντας όλα τα παραπάνω πως ο τρόπος διαχείρισής μας απέναντι σε ένα σκύλο θα πρέπει να είναι ανάλογος των αναγκών και των χαρακτηριστικών του και όχι ανάλογος του προτύπου και τον προσδοκιών που έχουμε εμείς στο μυαλό μας για αυτόν. Θα πρέπει να δεχθούμε πως η θέσπιση ορίων και κανονισμών είναι αναγκαίο κομμάτι της ομαλής συμβίωσης με ένα ζώο. Αν  για παράδειγμα διαχειριζόμαστε ένα σκύλο της φυλής των Pit Bull σαν Yorkshire Terrier  αλλά και το αντίστροφο, η αποτυχία πρέπει να θεωρείται δεδομένη και δεν οφείλεται στο σκύλο μας.

Πως όμως θα καταλάβουμε ποιες είναι οι ανάγκες και οι απαιτήσεις ενός σκύλου και συνεπώς η κατάλληλη διαχείριση για αυτόν;

Με τη βοήθεια του εκπαιδευτή θα μπορέσουμε να μάθουμε ποια είναι η κατάλληλη διαχείριση για το σκύλο μας. Ο εκπαιδευτής, χάρη στις γνώσεις και την εμπειρία του, είναι σε θέση να μας καθοδηγήσει για το πως θα πρέπει να διαχειριστούμε το σκύλο μας. Λαμβάνοντας υπόψιν τα γενετικά χαρακτηριστικά και τον χαρακτήρα του σκύλου σας, θα δημιουργήσει ένα πρόγραμμα διαχείρισης και ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης ειδικά για εσάς και τον σκύλο σας με στόχο την αρμονική συμβίωση σας αλλά και την ευζωία του σκύλου. Στην αντιμετώπιση και διόρθωση προβλημάτων συμπεριφοράς ενός σκύλου, όλα ξεκινούν και τελειώνουν στον ιδιοκτήτη. Στόχος σε αυτή την συνθήκη είναι ο κηδεμόνας με την βοήθεια του εκπαιδευτή να μπορέσει να αντιληφθεί ποιος είναι πραγματικά ο σκύλος του και ποιος ο τρόπος διαχείρισης που θα πρέπει να υιοθετήσει για να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Ποιο είναι το μυστικό για να αναθρέψει κάποιος τον σκύλο των ονείρων του;

Υπάρχει μια αλληλουχία πραγμάτων που οδηγούν στη σωστή ανατροφή ενός σκύλου και στη δημιουργία μιας ανιδιοτελούς σχέσης εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού μεταξύ ιδιοκτήτη και σκύλου. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως ένα ένα, με τη σειρά.  

1. Η κατάλληλη επιλογή σκύλου

Η επιλογή ενός σκύλου στη ζωή μας θα πρέπει να γίνει συνειδητά, υπολογίζοντας το χαρακτήρα του, τα χαρακτηριστικά της φυλής του, τις απαιτήσεις του, καθώς και τις δικές μας προσδοκίες. Αν θέλουμε ένα σκύλο φύλακα και προστάτη, καχύποπτο με τους ξένους και απρόθυμο για συναναστροφές με άλλα ζώα δεν πρέπει να υιοθετήσουμε  π.χ. ένα Golden Retriever και να το διαχειριστούμε σαν να είναι Doberman. Ακολουθώντας αυτήν την πρακτική είναι λογικό να απογοητευθούμε καθώς η φυλή που διαλέξαμε δεν είναι κατάλληλη για την εργασία που θέλουμε. Παράλληλα λόγω της λανθασμένης διαχείρισης ο σκύλος θα αναπτύξει εν καιρό μια προβληματική συμπεριφορά και σταδιακά θα χαθεί το σημείο επαφής και επικοινωνίας μαζί του. 

2. Η ισορροπημένη διαχείριση

Μέσω ενός σωστού προγράμματος διαχείρισης και θέσπισης κανόνων και ορίων θα καταφέρουμε να έχουμε μια ιδανική συμβίωση και έναν ευτυχισμένο σκύλο. Εάν διαχειριζόμαστε το σκύλο μας με γνώμονα την γενετική του προδιάθεση, τον χαρακτήρα του και τις ανάγκες του η επιτυχία είναι δεδομένη. Υιοθετώντας π.χ. ένα Doberman και εκπαιδεύοντας το για να γίνει φύλακας, εξασκώντας το καθημερινά και παρέχοντας του ότι έχει ανάγκη, θα καταφέρουμε να έχουμε έναν χαρούμενο σκύλο και να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες μας.

3. Η σωστή καθοδήγηση από έναν εκπαιδευτή

Είναι σημαντικό εάν θέλουμε να αναθρέψουμε έναν ευτυχισμένο σκύλο να εμπιστευτούμε έναν εκπαιδευτή. Πρέπει σε κάθε περίπτωση, είτε πρόκειται να υιοθετήσουμε σκύλο και θέλουμε να μάθουμε τι σκύλος ταιριάζει στις προσδοκίες και στον τρόπο ζωής μας είτε θέλουμε βοήθεια για να βελτιώσουμε την συμβίωση με τον σκύλο μας, να εμπιστευτούμε έναν επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων. Χάρη στην εμπειρία και τις γνώσεις του είναι σε θέση να μας κατευθύνει για την καταλληλότερη επιλογή σκύλου ή για την κατάλληλη προσέγγιση στην εκπαίδευση και στην διαχείριση του σκύλου που έχουμε.

4. Η αφοσίωση

Όλα τα παραπάνω απαιτούν την διάθεση χρόνου για την εκπαίδευση του σκύλου μας, την υπομονή και την επιμονή μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορεί ένας σκύλος από μόνος του να ανταποκριθεί στις δικές μας προσδοκίες και στα δικά μας θέλω. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να αναθρέψουμε τον σκύλο τον ονείρων μας. Επίσης, είναι αυτονόητο πως δεν θα πρέπει να σταματήσουμε να δουλεύουμε ποτέ εάν θέλουμε να διατηρήσουμε το αποτέλεσμα που έχουμε κερδίσει κατά την ανατροφή του σκύλου μας. Πρέπει συνεχώς να αφιερώνουμε χρόνο για την εδραίωση και διατήρηση του αποτελέσματος.

Από την εμπειρία μας…

Είναι πραγματικά γοητευτικό όταν βλέπουμε κάποιον να έχει έναν πολύ δυναμικό σκύλο που είναι άψογος σε συμπεριφορά και υπακοή. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε πως οι άνθρωποι που το κατάφεραν έχουν ακολουθήσει όλα τα παραπάνω βήματα σωστά. Ένας σκύλος που μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα με τον όγκο του, την ορμή του, τα νεύρα του και το στόμα του, χρειάζεται έλεγχο. Ο άνθρωπος που έχει καταφέρει να έχει τέτοιο έλεγχο, έχει ξοδέψει χρόνο στην εκπαίδευση τόσο του σκύλου του όσο και στην δική του! Δεν αρκεί το “κάτσε” και το “κάτω”, για να θεωρηθεί ένας σκύλος υπάκουος. Όπως έχουμε πει και στο παρελθόν, αυτό από μόνο του δεν είναι εκπαίδευση.  

Ο άνθρωπος πίσω από το σκύλο είναι ο παράγοντας της επιτυχίας και της γενικής εικόνας του. Αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να μάθουμε και να αλλάξουμε τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τον σκύλο μας, να τον διαχειριστούμε όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι, δεν θα τα καταφέρουμε. Η σωστή διαχείριση ενός σκύλου είναι μια μορφή εκπαίδευσης που απαιτεί εμπειρία, όρεξη και αφοσίωση. Ευτυχώς, η διαχείριση δεν μπορεί να είναι ίδια σε όλα τα σκυλιά και λέμε ευτυχώς καθώς αυτή είναι και η μαγεία που υπάρχει στην σωστή εκπαίδευση ενός σκύλου! Η ικανότητα της ανάλυσης της συμπεριφοράς, του χαρακτήρα του σκύλου και το χτίσιμο της σωστής διαχείρισης σε σχέση πάντα και με τον ιδιοκτήτη, είναι τα στοιχεία εκείνα που θα κάνουν να ξεχωρίσει ένα τυπικό πρόγραμμα εκπαίδευσης από ένα πετυχημένο!

Άκης Τσιαντής για την Balanced Dog Training Team.

Πως επιτυγχάνουμε τη σωστή διαχείριση ενός κουταβιού κατά την εκπαίδευση

Πως επιτυγχάνουμε τη σωστή διαχείριση ενός κουταβιού κατά την εκπαίδευση

Πως επιτυγχάνουμε τη σωστή διαχείριση ενός κουταβιού κατά την εκπαίδευση

Πως επιτυγχάνουμε τη σωστή διαχείριση ενός κουταβιού κατά την εκπαίδευση

Η διαχείριση του σκύλου κατά την κουταβίσια ηλικία είναι ίσως ο πιο σημαντικός πυλώνας στην εκπαίδευση του. Μέσα από τη διαχείριση μας τους πρώτους μήνες της ζωής του σκύλου, θα καθοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η μεταξύ μας σχέση και παράλληλα θα χτιστούν συμπεριφορές που ενδεχομένως εάν δεν τις διαχειριστούμε σωστά να μας δημιουργήσουν πρόβλημα στο μέλλον. Ουσιαστικά, μέσω της ισορροπημένης διαχείρισης θα μπορέσουμε να αποφύγουμε βασικά λάθη τα οποία δημιουργούν προβλήματα και περιττό στρες στη ζωή του σκύλου.

Ο πιο βασικός κανόνας για την ισορροπημένη διαχείριση ενός κουταβιού

Ο πιο βασικός κανόνας που θα πρέπει να τηρήσουμε κατά τη διάρκεια της διαχείρισης ενός κουταβιού, είναι ότι δεν πρέπει να το μαλώνουμε, άσχετα με το τι κάνει ή δεν κάνει. Πρέπει να σκεφτούμε ότι το κουτάβι είναι προγραμματισμένο να εκδηλώσει συμπεριφορές αρκετά προβληματικές για τον άνθρωπο και το πλαίσιο του αλλά καθόλου προβληματικές για το ίδιο βάση της φύσης του.

Πάμε να δούμε όμως πιο αναλυτικά κάποια από τα πιο σημαντικά πεδία σωστής διαχείρισης ενός κουταβιού.

1. Η διαχείριση του φαγητού κατά την εκπαίδευση ενός κουταβιού

Η σωστή διαχείριση του φαγητού από την αρχή της ζωής του σκύλου μας θα αποβάλει οποιοδήποτε περιττό στρες και θα ενεργοποιήσει παράλληλα το κομμάτι της συνεργασίας που είναι ζωτικής σημασίας για την μετέπειτα εκπαίδευση του σκύλου μας.

Ο σκύλος μας στην αρχή της ζωής του πρέπει να έχει πρόσβαση σε φαγητό, αρκετές φορές την ημέρα αλλά πάντα μέσα από ασκήσεις που θα ενεργοποιήσουν τη μεταξύ μας συνεργασία.

Ειδικότερα, στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης, φωνάζουμε με το όνομα του τον σκύλο και κατά τη διάρκεια των επαναφορών του πίσω σε εμάς, επιβραβεύουμε την συμπεριφορά αυτή με φαγητό. Αυτή η συμπεριφορά μάθησης ονόματος και επιστροφή του σκύλου σε εμάς σε συνάρτηση με το φαγητό, θα βοηθήσει πολύ στο να αρχίσει ο σκύλος να μας προσέχει και να είναι πιο πρόθυμος να συναναστραφεί μαζί μας.

Τα πιο συχνά διαχειριστικά λάθη σε σχέση με το φαγητό

Ένα από τα πιο συχνά διαχειριστικά λάθη σε σχέση με το φαγητό το συναντάμε σε ιδιοκτήτες οι οποίοι προσπαθούν παίρνοντας το φαγητό από το σκύλο την ώρα που τρώει να τον διδάξουν ότι «αυτοί κάνουν κουμάντο». Προφανώς μια τέτοια συμπεριφορά στρεσάρει σε πολύ μεγάλο βαθμό  το σκύλο, δημιουργεί ρήξη στην σχέση του με εμάς και του διδάσκει ότι όσο πιο γρήγορος και κτητικός είναι με το φαγητό του, τόσες περισσότερες είναι οι πιθανότητες να φάει το γεύμα του.

2. Η διαχείριση του παιχνιδιού κατά την εκπαίδευση ενός κουταβιού

Το δεύτερο πιο σημαντικό κομμάτι στην εκπαίδευση ενός σκύλου, όσον αφορά την ανάπτυξη συνεργασίας, είναι το παιχνίδι. Το παιχνίδι ενός νεαρού σκύλου είναι κυρίως το δάγκωμα και το κυνηγητό. Δεν πρέπει να μαλώνουμε ποτέ το σκύλο μας εάν πάρει κάτι στο στόμα του και αρχίζει να τρέχει αλλά ούτε πρέπει να τον κυνηγάμε, καθώς αυτή την συμπεριφορά μας επιδιώκει να έχουμε εκείνη τη στιγμή ο σκύλος μας. Στόχος του είναι να τον κυνηγήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτό που έχει καταφέρει να αποσπάσει από εμάς.

Σε αυτή την περίπτωση, η σωστή διαχείριση του κουταβιού θα μας σώσει από τέτοιου είδους πιθανές μελλοντικές συμπεριφορές. Όταν το σκυλάκι μας είναι έξω από τη φωλιά του θα πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη μας και να μην έχει την δυνατότητα να πάρει πράγματα τα οποία ανήκουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων για να παίξει με αυτά. Εάν παρόλα αυτά ξεφύγει από την επίβλεψη μας και καταφέρει να πάρει κάτι, τότε αντί να κυνηγήσουμε το σκυλάκι μας είναι προτιμότερο να προσπαθήσουμε να το προσκαλέσουμε κοντά μας και να επιβραβεύσουμε την απόφαση του να επιστρέψει με λίγο φαγητό.

Είναι σημαντικό να παίζουμε πάντα με αντικείμενα τα οποία αποτελούν παιχνίδια για σκύλους. Ποτέ δεν παρακινούμε το σκύλο μας να παίξει με τα χέρια μας ή τα ρούχα μας και βάζουμε βασικούς κανόνες από την πρώτη μέρα που θα παίξουμε με το κουτάβι μας. Έτσι θα αρχίσει να καταλαβαίνει τους τρόπους με τους οποίους επιθυμούμε να παίξουμε μαζί του.

Οι δύο βασικότεροι κανόνες του παιχνιδιού με το κουτάβι

  • Το παιχνίδι ξεκινάει και τελειώνει με δική μας απόφαση και όχι όποτε το κουτάβι μας επιθυμεί.
  • Τα χέρια μας και τα πόδια μας δεν θα πρέπει να αποτελούν παιχνίδι για τον σκύλο. Σε αυτή την περίπτωση, η ανακατεύθυνση προσοχής στα παιχνίδια του σκύλου την ώρα που προσπαθεί να παίξει με τα πόδια μας θα βοηθήσει αρκετά.

 3. Η διαχείριση της τουαλέτας κατά την εκπαίδευση ενός κουταβιού

Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας ιδιοκτήτης με το κουτάβι του είναι το κομμάτι της τουαλέτας. Η τουαλέτα είναι αποκλειστικά θέμα διαχείρισης και μπορεί να γίνει μια εύκολη διαδικασία εάν ακολουθήσουμε κάποιους βασικούς κανόνες:

Οι βασικοί κανόνες για τη διαχείριση της τουαλέτας

  • Αρχικά ο σκύλος μας θα πρέπει να περιορίζεται σε μία φωλιά τις ώρες που εμείς δεν μπορούμε να τον επιβλέπουμε έτσι ώστε να μην έχει την ευκαιρία να κάνει την τουαλέτα του ανεξέλεγκτα μέσα στο χώρο.
  • Θα πρέπει να καταγράφουμε τις ώρες που το σκυλάκι μας κάνει την ανάγκη του.
  • Θα πρέπει πολύ συχνά να οδηγούμε το κουτάβι μας στην τουαλέτα.
  • Θα πρέπει από την αρχή της ζωής του να τον διδάξουμε ότι υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος χώρος, κατά προτίμηση έξω από το σπίτι, όπου μπορούμε να κάνουμε αυτή τη διαδικασία.
  • Επίσης πολύ σημαντικό στο κομμάτι της διαχείρισης της τουαλέτας, είναι να οδηγούμε το σκύλο μας πάντα με λουράκι στο σημείο που εμείς επιθυμούμε να ορίσουμε για τουαλέτα.

Φυσικά θα πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι έχουμε ένα μωρό (κουτάβι), και τα μωρά έχουν ατυχήματα με τη διαδικασία της τουαλέτας. Συνεπώς δεν θα πρέπει να τα μαλώνουμε για τέτοιου είδους θέματα.

4. Η σημαντικότητα της φωλιάς κατά την εκπαίδευση ενός κουταβιού

Η φωλιά (crate ή box), είναι το πιο σημαντικό διαχειριστικό εργαλείο που θα χρησιμοποιήσουμε στην εκπαίδευση ενός νεαρού σκύλου. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το στρες που θα εμφανίσει το σκυλάκι μας τις πρώτες φορές που θα μπει στη φωλιά του. Είναι φυσιολογικό και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ουδετερότητα. Πρέπει από την αρχή της ζωής του να καταλάβει ότι όσο και να κλαίει δεν θα υποκύψουμε σε αυτή την συμπεριφορά.

Στην εκμάθηση θα βοηθήσει πάρα πολύ αν το σκυλί μπαίνει στη φωλιά του κουρασμένο μετά από παιχνίδι ή έντονη προπόνηση. Να θυμάστε να βγάζετε το σκυλάκι σας πριν ξεκινήσει να κλαίει η αφού σταματήσει. Ποτέ κατά τη διάρκεια.

Ο περιορισμός του σκύλου θα χρησιμοποιηθεί για τις ώρες που:

  • Είναι εκτός ελέγχου λόγω υπερβολικής ενέργειας
  • Είναι κουρασμένο και πρέπει να βρει την ηρεμία του
  • Δεν μπορείτε να τον επιβλέπετε

5. Η σωστή διαχείριση του στρες που αντιμετωπίζει ένα κουτάβι

Τέλος, ένα σημαντικό ακόμα κομμάτι της διαχείρισης ενός κουταβιού είναι ότι θα πρέπει με ουδέτερο τρόπο να αντιμετωπίσουμε το στρες που μπορεί ο σκύλος μας να αποκτήσει ερχόμενος αντιμέτωπος με νέα ερεθίσματα.

Η ουδέτερη διαχείριση του σκύλου μας σε αυτά τα ερεθίσματα θα τον οδηγήσει στο να καταλάβει ότι δεν είναι σημαντικά, να απευαισθητοποιηθεί από αυτά και γρήγορα να ξεπεράσει το στρες που έχει βιώσει.

Φυσικά εκτός από το κουτάβι μας θα πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε και το περιβάλλον που δρούμε και ζούμε. Οι έντονες αλλαγές, οι πολύ δυνατοί ήχοι και οι απότομες επαφές από πολύ εκδηλωτικούς ανθρώπους είναι μερικά από τα ερεθίσματα που μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρό άγχος στο κουτάβι μας. Προσοχή!

Κλείνοντας, θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι η διαχείριση του κουταβιού θα πρέπει να είναι ανάλογη της κατάστασης και του χαρακτήρα του. Γι’ αυτό το λόγο η καθοδήγηση ενός έμπειρου εκπαιδευτή από την αρχή της ζωής του σκύλου μας είναι ζωτικής σημασίας.

Παρακολουθήστε την διαδικασία της κοινωνικοποίησης των Bidi & Titi: https://youtu.be/nnOEL3G4U3Y

 

Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης ενός σκύλου στον κόσμο των ανθρώπων

Κοινωνικοποίηση σκύλων με τους ήχους των αυτοκινήτων

Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης ενός σκύλου στον κόσμο των ανθρώπων

Κοινωνικοποίηση σκύλων με τους ήχους των αυτοκινήτων

Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον όρο κοινωνικοποίηση εκπαιδευτικά, θα πρέπει αρχικά να κατανοήσουμε την επαφή που θα έχει ή έχει αναπτύξει ο σκύλος μας με τον κόσμο των ανθρώπων (την κοινωνία) και ό,τι αυτός περιλαμβάνει. Η κοινωνικοποίηση στο φυσικό περιβάλλον του σκύλου και ο τρόπος που γίνεται είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία την οποία και θα αναλύσουμε σε μελλοντικά άρθρα.

Τι σημαίνει ο όρος κοινωνικοποίηση ενός σκύλου

Η κοινωνικοποίηση στην εκπαίδευση σκύλων είναι η διαδικασία κατά την οποία ένας σκύλος γνωρίζει τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος του, με μεθόδους που του παρέχουν ασφάλεια, ηρεμία και άνεση. Ταυτόχρονα είναι η διαδικασία κατά την οποία ο σκύλος μαθαίνει ποιες αντιδράσεις και συμπεριφορές είναι αποδεκτές βάση του συνόλου των κανόνων της κοινωνίας στην οποία ζει. Ουσιαστικά στην προηγούμενη πρόταση γίνεται σαφές πως οφείλουμε να διδάξουμε στο σκύλος μας τρόπους συμπεριφοράς. Ο σκύλος μας θα πρέπει να μάθει να έχει ισορροπημένες αντιδράσεις: α) Όταν διαπιστώνουμε υπερβολική έκφραση χαράς, ειδικά σε μη ελεγχόμενο περιβάλλον, θα πρέπει να είμαστε καθοδηγητικοί. β) ) Όταν διαπιστώνουμε υπερβολική έκφραση άγχους (στρεσογώνα κατάσταση) που μπορεί να οδηγήσει σε επιθετική συμπεριφορά, θα πρέπει να είμαστε και πάλι καθοδηγητικοί για να δείξουμε ποια είναι η θεμιτή συμπεριφορά στο πλαίσιο.

Τι σημαίνει ο όρος «ερέθισμα του περιβάλλοντος» για ένα σκύλο;

Ερέθισμα του περιβάλλοντος μπορεί να χαρακτηριστεί οτιδήποτε γίνεται ή είναι εφικτό να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις ενός σκύλου. Επομένως, η κοινωνικοποίηση εκτός από ότι στοχεύει στα πολύ ξεκάθαρα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, όπως ζώα, ανθρώπους και οχήματα, εφαρμόζεται σαν διαδικασία εκπαίδευσης και σε ερεθίσματα που δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά από εμάς, όπως ήχοι, μυρωδιές και καταστάσεις τις οποίες ένας σκύλος αντιλαμβάνεται και αντιδρά.

Ποια είναι η κατάλληλη περίοδος για να κοινωνικοποιηθεί ένας σκύλος;

Η περίοδος κατά την οποία πρέπει να κοινωνικοποιηθεί ένας σκύλος είναι όταν βρίσκεται στην ηλικία των δύο έως έξι μηνών (κατά προσέγγιση). Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όσο πιο νωρίς ξεκινήσουμε την έκθεση του σκύλου μας στα ερεθίσματα του περιβάλλοντος τόσο περισσότερο χρόνο έχουμε για να κοινωνικοποιήσουμε σωστά το σκύλο μας. Φυσικά η κοινωνικοποίηση μπορεί να επιτευχθεί και μετά τον έκτο μήνα της ζωής του σκύλου, όμως η διαδικασία γίνεται αρκετά πιο δύσκολη. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι ο χρόνος που έχουμε στη διάθεση μας για να εξοικειώσουμε ένα νεαρό σκυλάκι στον κόσμο των ανθρώπων είναι περιορισμένος.

Η έννοια της συνήθειας και η σύνδεση της με την κοινωνικοποίηση ενός σκύλου

Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης θα βασιστεί σε καταστάσεις συνήθειας (επαληθευμένες ενέργειες σε πλαίσιο με ίδια χαρακτηριστικά και ερεθίσματα), και θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι όσο πιο συχνά βιώνει ο σκύλος μας μια κατάσταση με ήρεμο τρόπο και συγκεκριμένη καθοδήγηση από εμάς, τόσο πιο σύντομα θα καταφέρει να είναι απόλυτα άνετος και ήρεμος μπροστά σε αυτή την συνθήκη.

Ο διχασμός σχετικά με την ολοκλήρωση του κύκλου των εμβολίων

Κατά τη διάρκεια των μηνών που πρέπει να πραγματοποιήσουμε τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης, ο κτηνίατρος θα μας συμβουλέψει να μην βγάζουμε το σκύλο μας καθόλου από το σπίτι μέχρι να ολοκληρώσει τον κύκλο εμβολίων του. Εδώ λοιπόν προκύπτει ένας διχασμός απόψεων σχετικά με το πότε και με το αν θα πρέπει ο σκύλος μας να βγαίνει έξω νωρίτερα από την ολοκλήρωση των εμβολιασμών του. Στη μια περίπτωση προστατεύουμε την σωματική υγεία του σκύλου μας και στην άλλη την ψυχική του υγεία και ισορροπία. Είναι και τα δυο εξίσου σημαντικά και ο κάθε ιδιοκτήτης θα πρέπει να πάρει αποφάσεις μόνος του συνυπολογίζοντας το ρίσκο της κάθε περίπτωσης.

Η σημασία της γενετικής προδιάθεσης του κάθε σκύλου

Σε κάποιες φυλές  σκύλων υπάρχει η γενετική προδιάθεση που κάνει την κοινωνικοποίηση και την προσαρμογή τους στο πλαίσιο – περιβάλλον ευκολότερη σε σχέση με άλλες. Για παράδειγμα τα φιλικότατα Labrador Retrievers έχουν μια έμφυτη τάση – χαρακτηριστικό να αγαπάνε τα πάντα. Ενώ ένα σκυλάκι που προέρχεται από μαστιφοειδείς φυλές όπως οι ποιμενικοί, θα είναι λίγο δυσκολότερο να καταλάβει και να νιώσει πως οι άνθρωποι και οι άλλοι σκύλοι δεν αποτελούν πρόβλημα για εμάς. Και στις δυο περιπτώσεις όμως η κοινωνικοποίηση είναι σημαντική και απαραίτητη. Για παράδειγμα, στο φιλικό Labrador θα πρέπει να διδάξουμε πως είναι αναγκαίο να συγκρατεί τη χαρά του και να μην πηδάει σε όποιον άνθρωπο συναντήσει, και στο ποιμενικό ότι δεν χρειάζεται να αγχώνεται όταν κάποιος άνθρωπος το πλησιάζει.

Η κατάλληλη μέθοδος κοινωνικοποίησης ενός σκύλου

Η βασική μέθοδος κοινωνικοποίησης που θα χρησιμοποιήσουμε, είναι η διαδικασία κατά την οποία ο σκύλος μας θα εκτεθεί σε ένα περιβάλλον με στρες, κίνηση, ζώα, θόρυβο κ.α. με ελεγχόμενο και ασφαλή πάντα τρόπο. Παράλληλα για να απευαισθητοποιηθεί από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, θα του ζητηθεί να ασχοληθεί με τον κηδεμόνα του μέσω ασκήσεων και παιχνιδιών.

Η σημασία της σταδιακής αύξησης της ποσότητας, του χρόνου έκθεσης και της έντασης των ερεθισμάτων:

Θα πρέπει να ξεκινήσουμε με ένα ερέθισμα τη φορά και σιγά σιγά θα αρχίσουμε να εισάγουμε περισσότερο στρεσογόνα ερεθίσματα στο περιβάλλον του σκύλου. Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε σε θέση να ελέγξουμε το περιβάλλον που δουλεύουμε και να μην επιτρέψουμε σε τίποτα και σε κανέναν, που δεν ανήκει στο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να αγχώσει το σκυλάκι μας.

Ο χρόνος της έκθεσης στα ερεθίσματα θα πρέπει στην αρχή να είναι μικρός, καθώς ο σκύλος μας τις πρώτες φορές θα κουραστεί εύκολα και θα χάσει σε σύντομο χρονικό διάστημα το ενδιαφέρον του για τις ασκήσεις και το παιχνίδι. Συνεπώς, εάν παραμείνουμε σε εξωτερικό χώρο, θα αρχίσει να ασχολείται με καταστάσεις και  ερεθίσματα που ενδεχομένως να μην εξυπηρετούν τους σκοπούς της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό που θα πρέπει όμως να γίνεται σταδιακά είναι η αύξηση της ποσότητα και της ένταση των ερεθισμάτων καθώς και ο χρόνος έκθεσης του σκύλου μας σε αυτά.

Η διαδικασία της κοινωνικοποίησης σε εσωτερικούς χώρους

Η διαδικασία της κοινωνικοποίηση του σκύλου μας δεν περιορίζεται μόνο στα ερεθίσματα των εξωτερικών χώρων. Η κοινωνικοποίηση πρέπει να πραγματοποιηθεί και μέσα στο σπίτι με καλεσμένους ή/και με ένα σκύλο κάποιου φιλικού μας προσώπου. Πρέπει επίσης η ίδια διαδικασία να πραγματοποιηθεί στο περιβάλλον- χώρο του γιατρού, του groomer κ.α. Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε είναι ότι όπως στους εξωτερικούς χώρους, έτσι και στις εσωτερικούς χώρους κοινωνικοποίησης θα πρέπει να έχουμε τον έλεγχο του σκύλου μας και να κρατάμε ακατάπαυστα το ενδιαφέρον του σε εμάς μέσω των ασκήσεων. 

Λανθασμένες τεχνικές κοινωνικοποίησης ενός σκύλου

Ο όρος κοινωνικοποίηση μας απασχολεί τόσο πολύ, που όλοι μας με κάποιον τρόπο μπήκαμε στη διαδικασία να αναζητήσουμε πληροφορίες σχετικά με αυτόν. Δυστυχώς κάποιες φορές και για κακή τύχη πολλών από εμάς εμπιστευθήκαμε λάθος πληροφορίες και οδηγηθήκαμε σε αποτελέσματα που ήταν ανεπιθύμητα.

Μερικά από τα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνουν αρκετοί ιδιόκτητες κατά την κοινωνικοποίηση του σκύλου τους

 

1. Κάνουν μεγάλες βόλτες:

Ο σκύλος στις υπερβολικά μεγάλες βόλτες κουράζεται με αποτέλεσμα να αρχίζει να στρεσάρεται και να εκνευρίζεται.

2. Επιτρέπουν σε άλλους ανθρώπους να ασχολούνται με το κουτάβι τους:

Με αυτό τον τρόπο ο σκύλος σταδιακά αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον για τους ξένους, αρχίζει να θεωρεί  πως κάθε άνθρωπος είναι φιλικός και πρόθυμος να παίξει μαζί του. Επίσης είναι πιθανόν κάποιοι σκύλο στην επαφή τους με άλλους ανθρώπους μπορεί να αγχώνονται και να μην το δείχνουν λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.

3. Επιτρέπουν και επιδιώκουν ανεξέλεγκτη επαφή με άλλα σκυλιά:

Τις περισσότερες φορές αυτού του είδους η επαφή είναι τραυματική για την ψυχολογία ενός κουταβιού. Αυτό που θα πρέπει να κάνουμε είναι να επιτρέπουμε επαφές μόνο με σκυλάκια ίδιας ηλικίας και ίδιας μάζας με το δικό μας.

4. Έχουν υπερβολικές απαιτήσεις από το κουτάβι από πολύ νωρίς:

Το κουτάβι τώρα ξεκινάει να γνωρίζει τον κόσμο, είναι αδύνατον να μπορέσει να αγνοήσει τα πάντα και να έχει τη συμπεριφορά που θέλουμε εξαρχής.

5. Αδιαφορούν για συμπεριφορές που στο μέλλον θα είναι ενοχλητικές:

Για παράδειγμα, μην επιτρέπετε στο σκυλάκι σας να χαιρετάει όλη τη γειτονιά αν δεν θέλετε να καθιερωθεί αυτή η συμπεριφορά για όλη του τη ζωή. 

Κλείνοντας, πιστεύουμε πως η κοινωνικοποίηση είναι ίσως η σημαντικότερη διαδικασία στην εκπαίδευση ενός σκύλου, καθώς μέσα σε αυτό το διάστημα θα μάθει πως να αλληλοεπιδρά με το περιβάλλον του. Να θυμάστε να κρατάτε πάντα μικρά χρονικά διαστήματα εκπαίδευσης και να εκθέτετε τα κουτάβια σας σε όσο το δυνατόν περισσότερα ερεθίσματα κρατώντας την ηρεμία του στα επιθυμητά επίπεδα.

  

Παρακολουθήστε την διαδικασία της κοινωνικοποίησης των Bidi & Titi: https://youtu.be/nnOEL3G4U3Y

 

Ότι χρειάζεται να γνωρίζετε για την υγεία του κουταβιού σας

Ο κτηνίατρος εξετάζει το κουτάβι Bidi

Ότι χρειάζεται να γνωρίζετε για την υγεία του κουταβιού σας

Ο κτηνίατρος εξετάζει το κουτάβι Bidi

Σε αυτό το άρθρο οι κτηνίατροι της κλινικής “‘Αγιος Μόδεστος” Δημήτρης και η Δέσποινα Καλατζά καθώς και ο εκπαιδευτής της BDTT, Άκης Τσιαντής, θα σας καθοδηγήσουν και θα σας μάθουν ότι χρειάζεται να γνωρίζετε για την υγεία του κουταβιού σας!

Τι πρέπει να κάνουμε μόλις υιοθετήσουμε ένα κουτάβι;

Μόλις υιοθετήσετε ένα κουτάβι, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να διαπιστώσετε είναι εάν ο σκύλος είναι “κλινικά καλά”. Δηλαδή εάν η όρεξη του για φαγητό είναι ικανοποιητική, εάν αφοδεύει και εάν ουρεί φυσιολογικά. Φυσικά το επόμενο βήμα, ακόμα και αν ο σκύλος φαίνεται “κλινικά καλά”, είναι να επισκεφθείτε έναν κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό. Ο  συγκεκριμένος γιατρός θα σας δώσει τις κατάλληλες οδηγίες για να φροντίσετε με το σωστό τρόπο το σκυλάκι σας. Επίσης, αυτή η πρώτη επίσκεψη στο κτηνιατρικό κέντρο, λειτουργεί ως η αφετηρία για να ξεκινήσει ο κύκλος της προληπτικής ιατρικής για το κουτάβι (μέσω των απαραίτητων διαδικασιών).

Τι πρέπει να τρώει ένας σκύλος;

Ο σκύλος είναι ένα ζώο το οποίο χρειάζεται να ακολουθεί μια ρουτίνα στη διατροφή του και δεν είναι βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξή του η συνεχόμενη εναλλαγή τροφών. Η ορθότερη επιλογή που μπορείτε να κάνετε για τη διατροφή ενός κουταβιού, είναι να το ταΐζετε μια καλής ποιότητας ξηρά τροφή ανάπτυξης. Με αυτού του είδους την διατροφή θα πρέπει να πορευτείτε για όλο το διάστημα της αναπτυξιακής του ηλικίας. Σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, ο σκύλος στην πραγματικότητα έχει ένα πεπτικό σύστημα το οποίο είναι πολύ ευαίσθητο και δεν ανταποκρίνεται κατάλληλα σε απότομες διατροφικές αλλαγές. Συνεπώς εάν ο σκύλος σας μάθει από μικρός να τρώει με όρεξη ξηρά τροφή θα αποφύγει σίγουρα πιθανά μελλοντικά πεπτικά προβλήματα.

Τι δεν πρέπει να τρώει ένας σκύλος;

Αρκετοί κηδεμόνες σκύλων πολλές φορές μπαίνουν στον πειρασμό να δώσουν στο σκύλο τους να φάει μια πιο εύγεστη τροφή. Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων είναι ότι υπάρχουν κάποιες τροφές τις οποίες απαγορεύεται να τρώει ένας σκύλος. Αρχικά, ο τετράποδος φίλος σας δεν θα πρέπει ποτέ να φάει κόκκαλα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με αυτό που πιστεύει αρκετός κόσμος. Οποιοδήποτε είδους κόκκαλο μπορεί να αποβεί μοιραίο για τη ζωή του σκύλου. Επίσης, υπάρχουν και κάποιες ανθρώπινες τροφές που απαγορεύονται καθώς είναι τοξικές για το ζώο. Απαγορεύονται λοιπόν τροφές όπως:

  • το κρεμμύδι και το σκόρδο, καθώς μπορούν να προκαλέσουν αναιμία.
  • τα σταφύλια και οι σταφίδες καθώς μπορούν να προκαλέσουν οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
  • τα γλυκά και ακόμα περισσότερο τα γλυκά τα οποία περιέχουνε κακάο.

Πως μπορούμε να προστατέψουμε το κουτάβι από αντικείμενα που μπορεί να φάει;

Tα κουτάβια τείνουν να εκδηλώνουν έντονη περιέργεια και ανησυχία για να γνωρίσουν τον κόσμο. Θέλουν να μασουλήσουν πράγματα, αντικείμενα ή ακόμα και ξένα σώματα.  Σχετικά λοιπόν με την εκδήλωση αυτών των συμπεριφορών, θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί, καθώς μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στην υγεία του σκύλου σας. Συγκεκριμένα θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί με τα έπιπλα και τα καλώδια που υπάρχουν στο χώρο σας, τα παιχνίδια του και οτιδήποτε άλλο πιστεύετε ότι μπορεί να του τραβήξει το ενδιαφέρον του κουταβιού. Συνεπώς, ο σκύλος χρειάζεται την επιτήρησή σας σε χώρους που υπάρχουν αντικείμενα που μπορεί να τον βλάψουν. Τέλος, θα πρέπει να φροντίσετε να μην του αφήνετε τα παιχνίδια του μονίμως διαθέσιμα καθώς μπορεί να κόψει μέρος αυτών και να το καταπιεί.

Τι πρέπει να προσέχουμε σχετικά με την υγιεινή του σκύλου μας;

Ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι στην υγεία του σκύλου είναι η καθαριότητα. Ένας σκύλος χρειάζεται μπάνιο, το συχνότερο ανά δύο – τρεις εβδομάδες. Πρέπει να χρησιμοποιείτε πάντα ένα σαμπουάν το οποίο είναι ειδικό για σκύλους και να ξεπλένετε πάρα πολύ καλά. Ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να κάνετε συχνά μπάνιο το σκύλο σας οφείλεται στο pH του δέρματός του, το οποίο δεν είναι το ίδιο με των ανθρώπων, συνεπώς δεν είναι φτιαγμένο από την φύση για να βρέχεται καθημερινά. Οπότε το να κάνετε το σκύλο σας συχνά μπάνιο μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη δερματίτιδων.

Ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι που συνεισφέρει στην καθαριότητα και την υγιεινή ενός σκύλου είναι το καθημερινό βούρτσισμα. Εφόσον βουρτσίζετε καθημερινά το τρίχωμα του, αυτό δεν θα προλαβαίνει να λερωθεί. Αυτή ουσιαστικά είναι και η καλύτερη τακτική για να έχετε ένα σκύλο όσο γίνεται πιο καθαρό, κάτι που ωφελεί και αυτόν αλλά και εσάς.

Πότε πρέπει να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο;

Είναι πάρα πολύ σημαντικό, τόσο στην πρώτη επίσκεψη όσο και στις επόμενες, ένα σκυλί να νιώθει άνετα στο χώρο του ιατρείου. Αυτό κυρίως θα βοηθήσει τη συνεργασία μεταξύ κτηνιάτρου, σκύλου και ιδιοκτήτη. Έτσι, σε οποιοδήποτε μετέπειτα πρόβλημα υγείας, δεν θα υπάρξει κάποιο εμπόδιο σε ότι αφορά την σωστή νοσηλεία και θεραπεία του σκύλου καθώς θα γνωρίζει τον χώρο.

Μια έξυπνη διαδικασία για να εξοικειωθεί ο σκύλος σας με την επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι η εξής:

Εάν έχετε τη δυνατότητα, μπορείτε να κάντε συχνές επισκέψεις στον κτηνίατρο σας, δημιουργώντας όμορφες αναμνήσεις στο χώρου του ιατρείου και του εξεταστηρίου για τον σκύλο σας. Σημαντικό σε αυτό το σημείο είναι να διευκρινιστεί ότι αυτού του είδους τις επισκέψεις δεν θα τις συνοδεύουν κάποιας μορφής εξέτασης από το γιατρό.

Πότε πρέπει να γίνονται οι εμβολιασμοί των κουταβιών;

Οι εμβολιασμοί στα κουτάβια που έχουν πάρει πρωτόγαλα, αρχίζουν στην ηλικία των έξι με οχτώ εβδομάδων. Τα κουτάβια που δεν έχουν πάρει πρωτόγαλα, καλό θα είναι να ξεκινήσει ο εμβολιασμός τους στις πρώτες τέσσερις με έξι εβδομάδες της ζωής τους. Οι εμβολιασμοί θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες, μέχρι δηλαδή να φτάσει στην ηλικία των δεκαέξι εβδομάδων ο σκύλος.

Τα εμβόλια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

  • Τα υποχρεωτικά εμβόλια, τα οποία δημιουργούν αντισώματα ενάντια στην παρβοΐωση, στη νόσο του Καρέ, στη λοιμώδη ηπατίτιδα και στη λύσσα.
  • Τα προαιρετικά εμβόλια τα οποία ουσιαστικά τα κάνουμε ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσης του κάθε σκύλου.

Τα νέα ερευνητικά δεδομένα για τα εμβόλια αναφέρουν ότι θα πρέπει να γίνεται μια επανάληψη των εμβολιασμών στην ηλικία των έξι με δέκα μηνών περίπου και εν συνέχεια θα επαναλαμβάνονται οι εμβολιασμοί κάθε τρία χρόνια (για το υπόλοιπο της ζωής του σκύλου).

Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να βγει ένα κουτάβι από το σπίτι;

Ένα κουτάβι, ανεξαρτήτως των εμβολίων που έχει κάνει μέχρι την ηλικία των δεκαέξι εβδομάδων που ουσιαστικά ολοκληρώνεται  και το εμβολιακό πρόγραμμα, θεωρείται ανεμβολίαστο. Δηλαδή θεωρείται εκτεθειμένο στις διάφορες ιώσεις για τις οποίες το εμβολιάζουμε. Για το λόγο αυτό μέχρι την ηλικία των δεκαέξι εβδομάδων καλό είναι το κουτάβι σας να μην εκτίθεται σε περιβάλλοντα τα οποία είναι επιβαρυμένα. Δηλαδή σε περιβάλλοντα τα οποία κυκλοφορούν άλλοι σκύλοι αμφιβόλου ιατρικού ιστορικού. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι το κουτάβι σε αυτές τις πρώτες δεκαέξι εβδομάδες:

  • Δεν θα πρέπει να επισκέπτεται το κτηνιατρείο για βόλτα παρά μόνο για λόγους υγείας.
  • Δεν θα πρέπει να εκτίθεται αρκετά σε πάρκα και σε χώρους που κυκλοφορούνε άλλα ζώα.

Όταν το κουτάβι λοιπόν γίνει δεκαεπτά εβδομάδων, μπορείτε σιγά σιγά να το βγάζετε βόλτες και να το εκθέτετε σε περιβάλλοντα στα οποία κυκλοφορούνε και άλλα σκυλιά.

Ποια είναι τα συμπτώματα των συχνότερων λοιμωδών νοσημάτων;

Τα συνήθη λοιμώδη νοσήματα των κουταβιών εκδηλώνονται συνήθως είτε με συμπτώματα στο πεπτικό σύστημα, δηλαδή ανορεξία, εμετούς ή διάρροιες, είτε με συμπτώματα στο αναπνευστικό σύστημα, δηλαδή μύξα, βήχας, τσίμπλα. Οπότε οτιδήποτε από τα προαναφερθέντα συμπτώματα παρατηρήσετε στο σκύλο σας, καλό θα είναι να επικοινωνήσετε και να επισκεφθείτε άμεσα τον κτηνίατρο. Υπάρχουν βέβαια και αρκετές περιπτώσεις που τα κουτάβια μπορεί να κάνουν κάποιους εμετούς, οι οποίοι δεν σχετίζονται με κάποιο λοιμώδες νόσημα. Ωστόσο είναι προτιμότερο να επικοινωνήσετε με τον κτηνίατρο από το να καταλήξετε από μόνοι σας συμπεράσματα που μπορεί να είναι λανθασμένα. Ο κτηνίατρος σας είναι ο μόνος που γνωρίζει ακριβώς το ιστορικό του σκύλου σας και μπορεί να σας καθοδηγήσει σε ότι σχετίζεται με την υγεία του τετράποδου φίλου σας.

Πρέπει ή δεν πρέπει να κάνουμε στείρωση στο κουτάβι μας;

Ένα αρκετά φλέγον ζήτημα που απασχολεί πολλούς κηδεμόνες σκύλων, είναι αν πρέπει ή δεν πρέπει να στειρώσουν το σκύλο τους. Η στείρωση πολλές φορές είναι μια διαδικασία η οποία έχει αρκετά οφέλη για την υγεία του ζώου, ειδικά για τα θηλυκά. Επιπλέον είναι ένα σημαντικό και απαραίτητο βήμα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πολύ σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα που έχουμε στη χώρα μας σε σχέση με τα πολλά αδέσποτα σκυλιά. Συνεπώς, προτείνουμε σε όλους τους κηδεμόνες σκύλων να κάνουν στείρωση στα σκυλάκια τους μόλις φθάσουν στην κατάλληλη ηλικία.

Θεωρούμε σημαντικό, παίρνοντας την απόφαση να υιοθετήσουμε ένα κουτάβι, να γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντι του. Να μάθουμε ποιες είναι οι ανάγκες του και πως θα πρέπει να το φροντίσουμε για να είναι υγιές και χαρούμενο.

Παρακολουθήστε την πρώτη επίσκεψη των κουταβιών Bidi & Titi στον κτηνίατρο καθώς και τη συνέντευξη των γιατρών: https://youtu.be/gXdGqwF4Y4U

Πώς εφαρμόζουμε το ασκησιολόγιο της “Προεκπαίδευσης Κουταβιών” και σε τι αποσκοπεί

Ο εκπαιδευτής σκύλων Άκης Τσιαντής εφαρμόζει μια άσκηση του ασκησιολογίου της προεκπαίδευσης κουταβιών στο κουτάβι Titi

Πώς εφαρμόζουμε το ασκησιολόγιο της “Προεκπαίδευσης Κουταβιών” και σε τι αποσκοπεί

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το ασκησιολόγιο που επιλέγουμε στην προεκπαίδευση κουταβιών, το πως εφαρμόζουμε αυτές τις ασκήσεις αλλά και το που αποσκοπούμε μέσα από αυτές.

Κατά την περίοδο της προεκπαίδευσης ενός κουταβιού, θα διδάξουμε πολύ απλές ασκήσεις στο σκυλάκι μας, χωρίς να μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ποιότητα και η διάρκεια της άσκησης.

Οι στόχοι των ασκήσεων του προγράμματος “Προεκπαίδευση Κουταβιών”

Οι ασκήσεις που θα διδάξουμε πρέπει να έχουν περισσότερο τη μορφή παιχνιδιού και το σκυλάκι να επιβραβεύεται με πολύ μεγάλη συχνότητα. Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουμε ένα κλίμα χαράς και συνεργασίας μεταξύ μας. Σκοπός μας δεν είναι μόνο να διδάξουμε τα πρώτα βήματα των ασκήσεων στο σκυλάκι μας, αλλά  παράλληλα να του δείξουμε ότι η εκτέλεση ασκήσεων είναι μια ευχάριστη διαδικασία κατά την οποία θα περάσει όμορφα μαζί μας. Τέλος πρέπει να εστιάσουμε στο να αναπτύξουμε ισχυρούς δεσμούς και την έννοια της συνεργασίας μεταξύ εμάς και του σκύλου μας. Αυτό θα επιτευχθεί χρησιμοποιώντας το φαγητό ως μέσο για να αναπτύξουμε το κίνητρο του σκύλου να συνεργαστεί μαζί μας.

Οι ασκήσεις που θα χρησιμοποιήσουμε πρέπει να είναι πολύ απλές στην αρχική τους μορφή.

Μας ενδιαφέρει το κουτάβι μας να μάθει:

  1. Tο όνομα του
  2. Tην λέξη επιβράβευσης (π.χ. “Μπράβο”)
  3. Τις βασικές ασκήσεις εκπαίδευσης όπως το κάτσε και το ξάπλα.

Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες μας καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού του σταδίου εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι χαμηλές και να συμβαδίζουν με τις δυνατότητες που έχει ένα κουτάβι (σε χρόνο και ποιότητα άσκησης). Επίσης δεν πρέπει να εισάγουμε σε αυτό το σημείο την έννοια της πειθαρχίας και των απαιτήσεων που θα έχουμε αργότερα από το σκύλο μας (όταν δηλαδή ενηλικιωθεί).

Η διαδικασία αυτή έχει καθαρά διασκεδαστικό ρολό για το κουτάβι. Ο απώτερος σκοπό της εκπαίδευσης σε αυτό το στάδιο, είναι να μάθουμε στο κουτάβι να περνάει ευχάριστα χρόνο μαζί μας ενώ παράλληλα δημιουργούμε την εικόνα ότι είμαστε για εκείνο ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον άτομο που αξίζει να περνάει χρόνο μαζί του.

Παρακολουθήστε τη διαδικασία εκμάθησης του ασκησιολογίου της Προεκπαίδευσης Κουταβιών στους Bidi & Titi: https://youtu.be/gjUDnbcI9SE

Train a Stray