Η διαχείριση του σκύλου κατά την κουταβίσια ηλικία είναι ίσως ο πιο σημαντικός πυλώνας στην εκπαίδευση του. Μέσα από τη διαχείριση μας τους πρώτους μήνες της ζωής του σκύλου, θα καθοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η μεταξύ μας σχέση και παράλληλα θα χτιστούν συμπεριφορές που ενδεχομένως εάν δεν τις διαχειριστούμε σωστά να μας δημιουργήσουν πρόβλημα στο μέλλον. Ουσιαστικά, μέσω της ισορροπημένης διαχείρισης θα μπορέσουμε να αποφύγουμε βασικά λάθη τα οποία δημιουργούν προβλήματα και περιττό στρες στη ζωή του σκύλου.
Ο πιο βασικός κανόνας που θα πρέπει να τηρήσουμε κατά τη διάρκεια της διαχείρισης ενός κουταβιού, είναι ότι δεν πρέπει να το μαλώνουμε, άσχετα με το τι κάνει ή δεν κάνει. Πρέπει να σκεφτούμε ότι το κουτάβι είναι προγραμματισμένο να εκδηλώσει συμπεριφορές αρκετά προβληματικές για τον άνθρωπο και το πλαίσιο του αλλά καθόλου προβληματικές για το ίδιο βάση της φύσης του.
Η σωστή διαχείριση του φαγητού από την αρχή της ζωής του σκύλου μας θα αποβάλει οποιοδήποτε περιττό στρες και θα ενεργοποιήσει παράλληλα το κομμάτι της συνεργασίας που είναι ζωτικής σημασίας για την μετέπειτα εκπαίδευση του σκύλου μας.
Ο σκύλος μας στην αρχή της ζωής του πρέπει να έχει πρόσβαση σε φαγητό, αρκετές φορές την ημέρα αλλά πάντα μέσα από ασκήσεις που θα ενεργοποιήσουν τη μεταξύ μας συνεργασία.
Ειδικότερα, στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης, φωνάζουμε με το όνομα του τον σκύλο και κατά τη διάρκεια των επαναφορών του πίσω σε εμάς, επιβραβεύουμε την συμπεριφορά αυτή με φαγητό. Αυτή η συμπεριφορά μάθησης ονόματος και επιστροφή του σκύλου σε εμάς σε συνάρτηση με το φαγητό, θα βοηθήσει πολύ στο να αρχίσει ο σκύλος να μας προσέχει και να είναι πιο πρόθυμος να συναναστραφεί μαζί μας.
Ένα από τα πιο συχνά διαχειριστικά λάθη σε σχέση με το φαγητό το συναντάμε σε ιδιοκτήτες οι οποίοι προσπαθούν παίρνοντας το φαγητό από το σκύλο την ώρα που τρώει να τον διδάξουν ότι «αυτοί κάνουν κουμάντο». Προφανώς μια τέτοια συμπεριφορά στρεσάρει σε πολύ μεγάλο βαθμό το σκύλο, δημιουργεί ρήξη στην σχέση του με εμάς και του διδάσκει ότι όσο πιο γρήγορος και κτητικός είναι με το φαγητό του, τόσες περισσότερες είναι οι πιθανότητες να φάει το γεύμα του.
Το δεύτερο πιο σημαντικό κομμάτι στην εκπαίδευση ενός σκύλου, όσον αφορά την ανάπτυξη συνεργασίας, είναι το παιχνίδι. Το παιχνίδι ενός νεαρού σκύλου είναι κυρίως το δάγκωμα και το κυνηγητό. Δεν πρέπει να μαλώνουμε ποτέ το σκύλο μας εάν πάρει κάτι στο στόμα του και αρχίζει να τρέχει αλλά ούτε πρέπει να τον κυνηγάμε, καθώς αυτή την συμπεριφορά μας επιδιώκει να έχουμε εκείνη τη στιγμή ο σκύλος μας. Στόχος του είναι να τον κυνηγήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτό που έχει καταφέρει να αποσπάσει από εμάς.
Σε αυτή την περίπτωση, η σωστή διαχείριση του κουταβιού θα μας σώσει από τέτοιου είδους πιθανές μελλοντικές συμπεριφορές. Όταν το σκυλάκι μας είναι έξω από τη φωλιά του θα πρέπει να είναι υπό την επίβλεψη μας και να μην έχει την δυνατότητα να πάρει πράγματα τα οποία ανήκουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων για να παίξει με αυτά. Εάν παρόλα αυτά ξεφύγει από την επίβλεψη μας και καταφέρει να πάρει κάτι, τότε αντί να κυνηγήσουμε το σκυλάκι μας είναι προτιμότερο να προσπαθήσουμε να το προσκαλέσουμε κοντά μας και να επιβραβεύσουμε την απόφαση του να επιστρέψει με λίγο φαγητό.
Είναι σημαντικό να παίζουμε πάντα με αντικείμενα τα οποία αποτελούν παιχνίδια για σκύλους. Ποτέ δεν παρακινούμε το σκύλο μας να παίξει με τα χέρια μας ή τα ρούχα μας και βάζουμε βασικούς κανόνες από την πρώτη μέρα που θα παίξουμε με το κουτάβι μας. Έτσι θα αρχίσει να καταλαβαίνει τους τρόπους με τους οποίους επιθυμούμε να παίξουμε μαζί του.
Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας ιδιοκτήτης με το κουτάβι του είναι το κομμάτι της τουαλέτας. Η τουαλέτα είναι αποκλειστικά θέμα διαχείρισης και μπορεί να γίνει μια εύκολη διαδικασία εάν ακολουθήσουμε κάποιους βασικούς κανόνες:
Φυσικά θα πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι έχουμε ένα μωρό (κουτάβι), και τα μωρά έχουν ατυχήματα με τη διαδικασία της τουαλέτας. Συνεπώς δεν θα πρέπει να τα μαλώνουμε για τέτοιου είδους θέματα.
Η φωλιά (crate ή box), είναι το πιο σημαντικό διαχειριστικό εργαλείο που θα χρησιμοποιήσουμε στην εκπαίδευση ενός νεαρού σκύλου. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το στρες που θα εμφανίσει το σκυλάκι μας τις πρώτες φορές που θα μπει στη φωλιά του. Είναι φυσιολογικό και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με ουδετερότητα. Πρέπει από την αρχή της ζωής του να καταλάβει ότι όσο και να κλαίει δεν θα υποκύψουμε σε αυτή την συμπεριφορά.
Στην εκμάθηση θα βοηθήσει πάρα πολύ αν το σκυλί μπαίνει στη φωλιά του κουρασμένο μετά από παιχνίδι ή έντονη προπόνηση. Να θυμάστε να βγάζετε το σκυλάκι σας πριν ξεκινήσει να κλαίει η αφού σταματήσει. Ποτέ κατά τη διάρκεια.
Τέλος, ένα σημαντικό ακόμα κομμάτι της διαχείρισης ενός κουταβιού είναι ότι θα πρέπει με ουδέτερο τρόπο να αντιμετωπίσουμε το στρες που μπορεί ο σκύλος μας να αποκτήσει ερχόμενος αντιμέτωπος με νέα ερεθίσματα.
Η ουδέτερη διαχείριση του σκύλου μας σε αυτά τα ερεθίσματα θα τον οδηγήσει στο να καταλάβει ότι δεν είναι σημαντικά, να απευαισθητοποιηθεί από αυτά και γρήγορα να ξεπεράσει το στρες που έχει βιώσει.
Φυσικά εκτός από το κουτάβι μας θα πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε και το περιβάλλον που δρούμε και ζούμε. Οι έντονες αλλαγές, οι πολύ δυνατοί ήχοι και οι απότομες επαφές από πολύ εκδηλωτικούς ανθρώπους είναι μερικά από τα ερεθίσματα που μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρό άγχος στο κουτάβι μας. Προσοχή!
Κλείνοντας, θα πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι η διαχείριση του κουταβιού θα πρέπει να είναι ανάλογη της κατάστασης και του χαρακτήρα του. Γι’ αυτό το λόγο η καθοδήγηση ενός έμπειρου εκπαιδευτή από την αρχή της ζωής του σκύλου μας είναι ζωτικής σημασίας.
Θέλετε tips για την εκπαίδευση του σκύλου σας;
